Współczesnemu poznaniakowi Ławica kojarzy się przede wszystkim z lotniskiem, powstałym w 1913 r. z inicjatywy władz pruskich. W niedalekim sąsiedztwie portu lotniczego usytuowana jest parafia pw. Objawienia Pańskiego, istniejąca już od 20 lat.
Potrzeba wybudowania kościoła w tej części miasta zrodziła się równolegle z planami budownictwa mieszkaniowego w latach 70.-90. minionego wieku. Zaowocowały one powstaniem osiedli o sympatycznie brzmiących nazwach: Bajkowe i Poetów.
Powstanie kaplicy
30 listopada 1986 r. poznański biskup pomocniczy Stanisław Napierała podczas Mszy św. poświęcił miejsce pod budowę domu Bożego. Był to bardzo ważny dzień dla tworzącej się parafii. Trzeba też było rozpocząć starania o środki finansowe na prace budowlane oraz przezwyciężać biurokrację. Wiernym zależało, by kaplica stanęła na święta Bożego Narodzenia. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu i ofiarności oraz pomysłowości wielu ludzi cel ten osiągnięto. Kaplica, zwana „betlejemką”, była gotowa na czas, ku wielkiej radości parafian. Rok później powstały salki katechetyczne.
Pokonywanie przeszkód
Wraz z upływającym czasem rosła liczba wiernych, a kaplica stawała się zbyt mała dla uczestników nabożeństw. Zaczęto więc myśleć o budowie murowanego kościoła. Po wielu trudach 12 maja 1993 r., pomysłodawca utworzenia parafii, abp Jerzy Stroba, na gruncie zakupionym od państwa Czyżów wmurował kamień węgielny pod świątynię. Ludzie ci, życzliwi parafianie, znani są również z tego, że przez osiem lat (1987-1995) gościli pod swoim dachem ks. proboszcza niemającego gdzie mieszkać i stołowali kolejnych wikariuszy. W 1998 r. parafianie otrzymali nową świątynię wraz z zapleczem ułatwiającym prowadzenie działalności duszpasterskiej.
W prezbiterium kościoła znajduje się tryptyk ukazujący w trzech tajemnicach Objawienie Pańskie. Z lewej strony
widzimy pokłon Trzech Króli, w środku chrzest Chrystusa w Jordanie, a z prawej cud w Kanie Galilejskiej
Działalność duszpasterska
Zasadniczym celem parafii jest pomoc wiernym we wszechstronnym rozwoju, zarówno w dziedzinie kultury, jak i wiary. Duszpasterstwo, jak wspomina ks. proboszcz Tomasz Maćkowiak, prowadzone było już w trakcie budowy świątyni. Księża podejmowali dużo inicjatyw, organizując wiele grup duszpasterskich. Już w 1995 r. w parafii działało 13 wspólnot, w których zaangażowanych było ponad 470 osób. Z upływem czasu sami parafianie podsuwali własne pomysły. Wzrastało poczucie wspólnoty. Warto zaprezentować choć kilka z nich.
Chór dziecięcy „Trzej Królowie”. Eleni jest jego honorowym członkiem
Śpiewać na chwałę Bożą
W parafii działają trzy zespoły wokalne: dziecięcy – „Trzej Królowie”, młodzieżowy – „Adoramus” i dorosłych – „Epifania”. Pierwszy z nich prowadzi s. Ancilla, nazaretanka. Siostry z tego zgromadzenia od 1996 r. pomagają w tutejszym duszpasterstwie i prowadzą przedszkole. Honorowym członkiem tego zespołu jest Eleni, najbardziej znana parafianka. Dzieci koncertowały w wielu miejscach w kraju i za granicą, a w 2003 r. nagrały kasetę z kolędami i pastorałkami, która spotkała się z dużym uznaniem. Wkrótce ukaże się kolejna płyta tej grupy pt. „Stworzenie świata”. Z kolei „Adoramus” może poszczycić się m.in. I nagrodą zdobytą na Ogólnopolskim Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Toruniu.
Wszystkie zespoły chóralne oraz młodzież z KSM zapewniają też piękną oprawę uroczystości kościelnych.
Filia kościoła parafialnego na os. Poetów jest na razie w stanie surowym. Msze św. odbywają się tu od maja do listopada
Pomoc i integracja
Parafia otacza szczególną pomocą najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących. Wspomaga m.in. Dom Dziecka w Szamotułach, prowadzi zbiórki lekarstw dla najbardziej potrzebujących czy akcję „Dam pracę – szukam pracy”. Natomiast Fundacja Polskich Kawalerów Maltańskich sprawuje opiekę nad osobami niepełnosprawnymi. Prowadzi dla nich warsztaty terapii zajęciowej. W ostatnim czasie powstał również zespół Caritas, wspierający akcje charytatywne.
Istnienie wielu grup i wspólnot przyczynia się do powstania szczególnych i trwałych więzi. Coraz większa integracja miejscowej społeczności następuje również dzięki organizowaniu wspólnych zabaw karnawałowych, wyjazdów pielgrzymkowych i wypoczynkowych do Dębek, wieczorów kolędowych z udziałem Eleni czy spotkań przy kawie w Klubie Seniora.
– Chciałbym, aby te wszystkie inicjatywy służyły jednemu celowi: przybliżały wiernych do Boga, a nas wzajemnie do siebie – podkreśla na zakończenie ks. proboszcz.
Ks. proboszcz kanonik Tomasz Maćkowiak – wyświęcony na kapłana w 1978 r. Parafię pw. Objawienia Pańskiego objął w 1987 r.
– W kwietniu 1987 r. zakupiliśmy wierną kopię obrazu Pani Jasnogórskiej. Prosiłem Maryję o opiekę nad naszą parafią i nie zawiodłem się. Dziękuję też wszystkim parafianom za współtworzenie naszej wspólnoty. Cieszę się z każdej osoby, która zostawia tu cząstkę siebie.