Pieczarki i cebulę drobno kroimy – szczypior odcinamy i odkładamy – doprawiamy solą oraz pieprzem i przesmażamy na maśle. Skrobiemy marchewki, blanszujemy je przez kilka minut w lekko osolonym wrzątku, a po wystygnięciu kroimy w drobną kostkę. Do mielonego dodajemy dwa ząbki czosnku roztarte na miazgę, wbijamy jajko, wsypujemy łyżkę tartej bułki i mieszamy, a kiedy składniki się połączą, dokładamy także usmażone pieczarki, marchewkę, połowę pokrojonego szczypioru, doprawiamy solą oraz pieprzem i ponownie mieszamy. Tak przyrządzonym farszem napełniamy rurki makaronu, a możemy to robić za pomocą małej łyżeczki, papierowej tutki albo palcami.
Pomidory odsączamy z zalewy i kroimy w paski, a białą część pora tniemy w krążki i razem przesmażamy na oliwie z oliwek, ze szczyptą soli i bazylią. Przyrządzamy sos beszamelowy: z masła i mąki robimy zasmażkę, a następnie rozprowadzamy ją powoli mlekiem – cały czas mieszając – aż otrzymamy odpowiednią konsystencję. Sos doprawiamy solą i pieprzem, a kto lubi, może – jak ja – dodać także łyżkę keczupu.
Dno naczynia żaroodpornego wykładamy pomidorami przesmażonymi z porem, a potem układamy warstwami canneloni, na tyle ciasno, aby rurki przylegały do siebie bokami. Potrawę zalewamy sosem – wszystkie rurki powinny być przykryte – przykrywamy folią aluminiową, wstawiamy do piekarnika nagrzanego do temperatury ok. 200 stopni i zapiekamy przez 40 minut. Kilka minut przed wyjęciem obsypujemy zapiekankę startym żółtym serem, a kiedy nabierze złocistej barwy, przekładamy na talerze, dekorując pozostałą częścią szczypiorku.
składniki:
•paczka makaronu canneloni (duże rurki)
•1/2 kg mielonego mięsa drobiowego
•20 dag pieczarek, 2 marchewki
•por, puszka pomidorów, łyżka keczupu
•jajko, 2 ząbki czosnku
•15 dag żółtego sera, łyżka tartej bułki
•pęczek dymki (cebuli ze szczypiorem)
•oliwa, masło, mąka, mleko
•sól, pieprz biały, bazylia
Makarony nie tuczą
Makaron przyrządza się z mąki zmieszanej z wodą, jajkami i solą. W Italii makaron jada się al dente, więc do jego produkcji używa się wyłącznie semoliny, mąki z pszenicy twardej. Jako niskokaloryczny produkt zbożowy makaron nie ma właściwości tuczących, a dietetycy zalecają go jako bazę codziennych posiłków. Zawiera sporo węglowodanów, białko, skrobię, błonnik, witaminy B1, B2 i PP, a także potas, żelazo, magnez i wapń.
Makaron – sprawa włoska?
Podobno przeciętny Włoch zjada rocznie 25 kg makaronu, a ma w czym wybierać, bo kuchnia włoska zna aż 300 rodzajów tego przysmaku. Ale czy ojczyzną makaronu jest rzeczywiście Italia? Wielu za ojczyznę makaronu uważa właśnie Włochy, czy raczej starożytny Rzym. Na przyrządy do przygotowywania makaronu natrafiono podczas wykopalisk w jednym z grobów etruskich. Inni wskazują na antyczną Grecję i to na kilka wieków przed narodzeniem Chrystusa, jeszcze inni na kraje arabskie albo Chiny, gdzie w wiosce nad brzegiem Żółtej Rzeki znaleziono, ponoć, makaron sprzed czterech tysięcy lat.