„Szczęśliwy człowiek, szlachetnego rodu, kto od dzieciństwa służy Panu Bogu” – to ludowe porzekadło doskonale spełniło się w życiu pana Stanisława Frasońskiego, długoletniego kościelnego z parafii pw. św. Stanisława Bp. w Pruścach, który 22 kwietnia br. skończył 100 lat.
Pan Stanisław Frasoński urodził się w 1907 r. w Pruścach, był jednym z pięciorga dzieci Ignacego i Agnieszki. Doczekał się siedmiorga dzieci, dziewiętnaściorga wnucząt i czternastu prawnuków, z których najstarszy kończy 26 lat.
Stanisław Frasoński I wojnę światową przeżył w Marlewie, gdzie mieszkał przez dużą część swojego życia. Służbę wojskową odbył w latach 1929-1930 – ukończył ją ze stopniem starszego szeregowego telefonisty. W kampanii wrześniowej 1939 roku służył jako telefonista w 4. Pułku Ułanów z Inowrocławia.
Jego związek z Kościołem sięga roku 1917, kiedy to jako dziesięcioletni chłopiec rozpoczął służbę ministrancką w kościele w Pruścach. Już wtedy często zastępował w obowiązkach ówczesnego kościelnego. Sam został kościelnym w 1978 roku i jako wolontariusz pełnił tę służbę aż do lipca 2003 roku. Miał wtedy 96 lat.
Z okazji urodzin Pana Stanisława w kościele w Pruścach odprawiono 22 kwietnia uroczystą Mszę św. dziękczynną. Celebrował ją i słowo Boże wygłosił miejscowy proboszcz, ks. Szczepan Szymendera. Wśród gości znaleźli się przedstawiciele władz samorządowych, Związku Kombatantów Rzeczypospolitej, Ochotniczej Straży Pożarnej, parafialnej rady duszpasterskiej i rady ekonomicznej, członkinie Żywego Różańca.
... i kilka lat wcześniej w kościele parafialnym w Pruścach, jako członek Towarzystwa św. Stanisława
Z okazji jubileuszu swoje słowo skierował do Jubilata również arcybiskup Henryk Muszyński, który w specjalnym liście napisał: „Jak mówi Pismo, jest to wiek wolny od wszelkiego udawania (…), w którym Bóg pozwala człowiekowi mądrzej patrzeć na ziemskie wydarzenia, ponieważ dzięki życiowym doświadczeniom zyskał on wiedzę i dojrzałość.
Chociaż nieraz człowiek w podeszłym wieku musi pokonywać trudy i dolegliwości życia, to jednak nawet wówczas może świadczyć, że Pan Bóg jest sprawiedliwy (…) i w ten sposób okazywać swoją żywotność (…).
Pragnę przy tej szczególnej okazji serdecznie podziękować Dostojnemu Jubilatowi za Jego długoletnią bezinteresowną posługę w charakterze kościelnego przy kościele parafialnym w Pruścach. (…) Życzę wielu darów nieba i dobrego zdrowia, by jak najdłużej mógł Pan wyrażać najwspanialsze ludzkie wartości. Niech każda chwila dalszego życia przeżyta będzie w pełni, pogodnie i z godnością”.