Urodził się między 960 a 970 rokiem w czeskich Libicach, jako syn panującego tam księcia Sławnika. Jego matka nie jest znana – nie była nią z całą pewnością żona władcy, cnotliwa Strzyżysława z panującego w Czechach rodu Przemyślidów, która w 956 roku powiła św. Wojciecha. Pewne jest natomiast, że Radzym już jako dziecko przeznaczony został do stanu duchownego i od najmłodszych lat był bardzo związany ze swoim przyrodnim bratem. Źródła pisane wspominają, iż w 988 roku Radzym wraz z Wojciechem udał się do Rzymu i tam wstąpił do klasztoru Benedyktynów na Awentynie, przyjmując zakonne imię Gaudenty. W opactwie tym otrzymał także święcenia kapłańskie. Na dwór Bolesława Chrobrego przybył najprawdopodobniej zimą 997 roku. Stąd wyruszył ze św. Wojciechem na północ, z misją chrystianizacyjną do zamieszkującego tam plemienia Prusów. 23 kwietnia 997 roku był świadkiem męczeńskiej śmierci swojego przyrodniego brata, a później uczestniczył w sprowadzeniu jego ciała do Gniezna. W grodzie Bolesława Chrobrego pozostał do końca 997 roku, razem ze swoim drugim bratem Sobiesławem. Na początku 998 roku Radzym Gaudenty udał się do Rzymu, by wspomóc starania o zaliczenie Wojciecha w poczet świętych. Do Gniezna wrócił w roku 1000, wraz z odbywającym pielgrzymkę do grobu św. Wojciecha cesarzem Ottonem III. Według katalogu arcybiskupów gnieźnieńskich, zmarł w 1006 roku, a kalendarz liturgiczny Kościoła w Polsce umieszcza jego doroczne wspomnienie 14 października.