Kilka miesięcy temu, 17 lipca, grupa zapaleńców wyruszyła do Kazachstanu. Wyprawa była odpowiedzią na zaproszenie ks. Tomasza Pety, arcybiskupa Astany. Miesięczny pobyt młodych został poprzedzony zbiórką na rzecz misji, przeprowadzoną w archidiecezji poznańskiej.
Hojność poznaniaków okazała się wielka, bowiem pieniędzy wystarczyło na wyjazd sześciorga studentów oraz na zakup darów dla wiernych w Kazachstanie. Dla młodzieży studenckiej i sióstr klawerianek była to również sposobność do przyjrzenia się innej rzeczywistości Kościoła.
Polonia w Kazachstanie
Początki obecności chrześcijaństwa na kazachskim terytorium datuje się na V-VI wiek. W XX w. kamieniem milowym dla rozwoju chrześcijaństwa, a zwłaszcza Kościoła katolickiego, były lata stalinowskich deportacji. Wtedy to do Kazachstanu przywieziono tysiące polskich rodzin zamieszkujących dawne tereny Rzeczypospolitej, które po wojnie polsko-bolszewickiej znalazły się w granicach Rosji radzieckiej. Pierwsi kapłani zaczęli przybywać tu dopiero w latach 50. Posługiwali katolikom rozproszonym w północnej części Kazachstanu, wędrując od wioski do wioski, nocami, w ukryciu odprawiając Msze św. i udzielając sakramentów. Podczas nieobecności duchownego ludność zbierała się na modlitwy w domach, w pełnej konspiracji, nierzadko ryzykując życie. Modlono się po polsku, bowiem każdy z zesłańców czuł się Polakiem i tęsknił za swoją ojczyzną.
Zdjęcie z Kamyszenki – młodzi z abp. Petą i siostrami
Kraj misyjny
Kazachstan leżący w Azji Środkowej jest byłą republiką ZSRR i przez wiele lat był poddawany wpływom komunizmu. Jest dziewiątym co do wielkości krajem na świecie, zamieszkiwanym przez 14,841 mln ludzi. Stanowi jednocześnie ojczyznę dla 130 narodowości wyznających różne religie. Większość mieszkańców Kazachstanu wyznaje islam, a drugą co do liczebności religią w kraju jest chrześcijaństwo reprezentowane przez trzy wyznania: prawosławie, katolicyzm i protestantyzm.
Po upadku ZSRR na początku lat 90. XX w. Kazachstan odzyskał niepodległość, co otworzyło misjonarzom drogę do tego kraju. Obecnie pracuje ich tutaj 72. Wśród nich są też kapłani fideidoniści, osoby konsekrowane i ludzie świeccy. Z archidiecezji poznańskiej do Kazachstanu wyjechało dwóch księży: Jarosław Foltyniewicz oraz Grzegorz Czubak. Wyzwania, jakie stoją przed Kościołem w tym kraju, wciąż wymagają wsparcia z zewnątrz. Kościół ten potrzebuje kapłanów, środków finansowych, ale przede wszystkim naszej modlitwy.
„Cegiełka” z Wielkopolski
Społeczność poznańska pomogła Kościołowi w Kazachstanie także w inny sposób. Tego lata studenci z Akademickiego Koła Misjologicznego i siostry klawerianki, na zaproszenie abp. Tomasza Pety, wyjechali do Kazachstanu, by zdobyć doświadczenie misyjne. Jednym z dzieł sfinansowanych dzięki ofiarności mieszkańców Wielkopolski było odnowienie kaplicy w Leonidowie, która jest filią parafii w Tajynszy, gdzie pracuje ks. Jarosław Foltyniewicz. Inną inicjatywą podjętą przez poznańskie środowisko był transport leków zorganizowany przez Fundację Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio”. Leki podarowała „Polfa Warszawa”, a transport został zorganizowany przy pomocy stowarzyszenia „Wspólnota Polska” i Kancelarii Prezydenta RP. Zapotrzebowanie na medykamenty zgłosiła siostra szarytka pracująca na misjach w Kazachstanie, a pochodząca z Wielkopolski.
Wszystkich pragnących realizować posłanie, które skierował do uczniów Pan Jezus: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16, 15), zapraszamy do Akademickiego Koła Misjologicznego. Jego spotkania odbywają się w poznańskim Domu Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera przy ul. Dmowskiego 130. Najbliższe spotkanie 19 listopada rozpocznie się o godz. 18 rozważaniem encykliki Jana Pawła II „Redemptoris Missio”; po nim będzie celebrowana Eucharystia. Natomiast adoracja Najświętszego Sakramentu odbędzie się 20 listopada o godz. 19.
Informacje o Akademickim Kole Misjologicznym i Misyjnej Wspólnocie Żywego Różańca: www.misja.info, e-mail: misje.poznan@op.pl, tel. 061-869-95-38.
Oprac. BT