11 czerwca 2007 r. poniedziałek
Jestem tutaj już siódmy raz. Tym razem przyjechałem z pielgrzymką Żywego Różańca z archidiecezji poznańskiej. (...) Nowością dla mnie (byłem tu ostatnio 5 lat temu) jest budowa nowej świątyni na przedłużeniu placu, pod wezwaniem Przenajświętszej Trójcy. Ma ona być poświęcona 13 października, na zakończenie 90. rocznicy fatimskich objawień.
13 czerwca 2007 r., środa
Pół godziny po północy. Dopiero teraz wróciliśmy z wczorajszego wieczornego nabożeństwa. O godz. 21.30 był Różaniec w kaplicy objawień, potem procesja i Msza św., której przewodniczył Don Serafin – biskup emeryt (od roku) z diecezji Fatima-Leiria. Dowiedziałem się, że zmarł Don Alberto, który był biskupem Fatimy jeszcze przed biskupem Serafinem. Obecnie pierwszym pasterzem tej diecezji jest Don Antonio. Dzisiaj w kazaniu został też wspomniany ksiądz Mirosław Drozdek, kustosz sanktuarium fatimskiego w Zakopanem na Krzeptówkach, który zmarł kilka tygodni temu.
Wieczornym Różańcem w kaplicy objawień rozpoczęły się główne uroczystości czerwcowe 90. rocznicy objawień fatimskich. Różaniec ten był jakby przygotowaniem się do Mszy św., takim trwaniem na modlitwie razem z Maryją – przed oryginalną figurą i koroną, w której zamieszczona została kula raniąca Ojca Świętego Jana Pawła II podczas zamachu na jego życie na Placu św. Piotra 13 maja 1981 r. Po Różańcu nastąpiła procesja z tą właśnie figurą Matki Bożej Fatimskiej do ołtarza przed bazyliką. Matka Boża prowadziła nas do Jezusa – na Eucharystię. (...)
Eucharystii przewodniczył biskup Serafin. Mnie przypadło w udziale przeczytanie fragmentu Ewangelii w języku polskim. (...) Po Komunii św. nastąpiło wystawienie Najświętszego Sakramentu i błogosławieństwo dla chorych, którzy byli zgromadzeni w specjalnym sektorze, po prawej stronie ołtarza. Przed błogosławieństwem końcowym przemówił obecny biskup Fatimy – Don Antonio. Polaków pozdrowił po polsku. Na zakończenie – tradycyjnie – śpiewając „Adeus, Fatima” i unosząc białe chusteczki, odprowadziliśmy figurę Matki Bożej do kaplicy objawień. (...)
14 czerwca 2007 r., czwartek
W bazylice, blisko grobów fatimskich pastuszków, pochowany jest Don Alberto – biskup Fatimy, którego znałem jeszcze z czasów studiów w Hiszpanii. Zmarł 7 października 2005 roku, czyli we wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, pół roku po śmierci Jana Pawła II. Don Alberto był bardzo kochanym człowiekiem – tak go zapamiętałem, a inni to potwierdzają.
Stąd poszedłem odprawić prywatną Drogę Krzyżową. Zauważyłem, że pomiędzy stacjami Drogi Krzyżowej w ostatnim czasie wstawiono tablice z wyrytymi słowami, wypowiedzianymi albo przez Panią z Fatimy, albo przez dzieci fatimskie. (...)
15 czerwca 2007 r., piątek
Msza św. była o godz. 7.30. Po śniadaniu udaliśmy się ku stacjom Drogi Krzyżowej. Prowadziłem rozważania według tekstu książeczki mojego autorstwa: „Droga Krzyżowa z Matką Bożą Pocieszenia”. Byliśmy oczywiście w miejscu sierpniowych objawień Matki Bożej i objawień Anioła, a następnie w kościele parafialnym w Fatimie i na cmentarzu tejże parafii (idąc od kościoła po drugiej stronie drogi), gdzie przed przeniesieniem do bazyliki były pochowane doczesne szczątki Franciszka i Hiacynty.