Pod przewodnictwem Benedykta XVI na rzymskim Awentynie odbyły się tradycyjne uroczystości Środy Popielcowej. Po chwili modlitwy w kościele oo. Benedyktynów pw. św. Anzelma Papież przeszedł w procesji do dominikańskiej bazyliki pw. św. Sabiny, gdzie odprawił Mszę św. połączoną z obrzędem poświęcenia popiołu i posypania nim głów wiernych. W kazaniu Benedykt XVI przypomniał, że Środa Popielcowa bywa słusznie nazywana „bramą” Wielkiego Postu. Jej liturgia bowiem wskazuje nam „ascetyczne i praktyczne narzędzia”, przydatne w jego owocnym przeżywaniu. Są to, jak podaje sam Jezus w Ewangelii: dzieła miłosierdzia (jałmużna), modlitwa i pokuta (post). – Te zewnętrzne gesty, które należy wypełniać, aby spodobać się Bogu, a nie zyskać poklask ludzi, są przez Niego przyjęte, jeśli wyrażają determinację serca, by służyć tylko Jemu z prostotą i wielkodusznością – mówił Ojciec Święty. Zaznaczył następnie, że „post, do którego Kościół wzywa nas w tym czasie, wypływa oczywiście nie z przyczyn natury fizycznej czy estetycznej, lecz z odczuwanej przez człowieka potrzeby wewnętrznego oczyszczenia, które pozwoli mu na odtrucie się z zanieczyszczenia grzechem i złem”. Wyraził też przekonanie, że post ten „wychowa człowieka do tych ozdrowieńczych wyrzeczeń, które pozwalają wierzącemu wyzwolić się w niewoli swego «ja»” i sprawi, że będzie on „wyczulony i gotowy do służby braciom”. – Z tego powodu post i inne praktyki wielkopostne uważane są przez chrześcijańską tradycję za duchową „broń” do walki ze złem, złymi namiętnościami i nałogami – dodał Benedykt XVI.