Ostatnio na łamach „Ładu Bożego” ukazał się artykuł Pawła Janickiego „O lepsze jutro”, którego autor m.in. wzywał do podejmowania działań hamujących agresję wśród młodzieży i zwracał uwagę, że jedną z metod przeciwdziałania złu jest dawanie dobrego przykładu. Wiele nadziei pokładamy w ludziach młodych: mądrych i dobrych, ambitnych i wrażliwych. W uczniach ceniących poczucie więzi, solidarności, odpowiadających na szlachetne zrywy. W takich, jak koledzy Justyny Głowackiej, uczennicy Szkoły Podstawowej w Czamaninie, autorki artykułu „Wolontariat w moim otoczeniu”.
Każdy człowiek, a tym bardziej każdy chrześcijanin, powinien troszczyć się o bliźnich. Do tego wzywa nas Pan Jezus, mówiąc: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40). Wierzymy, że Jezus jest w każdym człowieku chorym, biednym, strapionym. Jego wezwanie staramy się wypełniać w naszej szkole, w Szkolnym Kole Caritas, którego opiekunem jest p. Zenon Grabowski. Organizujemy akcje charytatywne; w wyniku jednej z nich spełniło się marzenie naszego kolegi, Mariusza, o samochodzie: zabawce uruchamianej za pomocą pilota. Mariusz ma zanik mięśni i porusza się na wózku inwalidzkim. Przeprowadziliśmy zbiórkę zabawek i artykułów szkolnych i zorganizowaliśmy loterię. Każdy, kto za symboliczną złotówkę nabył los, wygrywał. Uczestników, świadomych, na jaki cel przeznaczony jest dochód z loterii, było bardzo wielu. Dzięki temu mogliśmy kupić Mariuszowi nie tylko wymarzony samochód, ale i słodycze.
Z równym powodzeniem przeprowadziliśmy akcję zbierania produktów spożywczych. Wiele paczek z mąką, cukrem, makaronem itp. artykułami trafiło do rodzin mieszkających na terenie parafii Miłosierdzia Bożego w Topólce. Z okazji świąt Bożego Narodzenia przygotowaliśmy jasełka, które wystawiliśmy w Domu Pomocy Społecznej w Piotrkowie Kujawskim. Zostaliśmy serdecznie przyjęci przez dyrekcję, pracowników i mieszkańców. Ponieważ zbliżał się Dzień Babci i Dzień Dziadka, po naszym występie odbyła się okolicznościowa część artystyczna w wykonaniu uczniów klasy drugiej, którzy wręczyli seniorom słodkie upominki. Później zwiedzaliśmy dom i kaplicę; wiele osób zaprosiło nas do swoich pokoi. Słuchaliśmy ich wspomnień z przeszłości i opowiadań o dzieciach, wnukach. Bardzo chcieli nas czymś obdarować; od niektórych dostaliśmy ręcznie wykonane przez nich kwiatki.
Szkolne koło Caritas bierze udział w akcjach organizowanych przez Caritas Diecezji Włocławskiej. Z okazji Dnia Papieskiego otrzymaliśmy od ks. proboszcza Antoniego Wojciechowskiego skarbonki, do których zbieraliśmy pieniądze na fundusz stypendialny Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia. Uczestnicząc w kweście, zauważyliśmy, że uczniom naszej szkoły naprawdę zależy na losie innych ludzi. Najbardziej w tej mierze zaimponowała nam wysoka świadomość i przekonanie o słuszności idei naszych młodszych kolegów.
W ubiegłym roku, któremu w Kościele towarzyszyło hasło „Przywracajmy nadzieję ubogim”, podjęliśmy wyrzeczenia wielkopostne; np. wiele osób postanowiło nie jeść słodyczy, inne – nie sprawić nikomu przykrości, być życzliwym, pomocnym. Dostaliśmy skarbonki z napisem „Przywracajmy nadzieję chorym”; miało to związek z wielkopostnymi postanowieniami. Każdy z nas mówił, z czego zrezygnował, aby móc przeznaczyć zaoszczędzony grosz na pomoc bliźnim. Z końcem Wielkiego Postu zebraliśmy skarbonki. Okazało się, że tych wypełnionych monetami było naprawdę dużo.
Cieszę się, że nasza szkoła, choć nie liczy wielu uczniów, chce pomagać ludziom potrzebującym pomocy. Jestem dumna, że potrafimy zorganizować akcje charytatywne i kwesty. Wierzę, że przywróciliśmy komuś nadzieję w to, że jest dostrzegany, że ktoś martwi się o jego los. Marzę o tym, by udało się nam przekonać jak najwięcej osób do bezinteresownych uczynków na rzecz innych. Wierzę, że Panu Jezusowi podoba się nasza postawa i proszę Go, by błogosławił całej naszej wspólnocie.