W minionym tygodniu przeżywaliśmy w Kościele Środę Popielcową, rozpoczynającą czas Wielkiego Postu. W tym roku tradycyjne posypanie głów popiołem miało dodatkową wymowę. Zgodnie ze „Słowem Biskupów do wszystkich wiernych Kościoła w Polsce” z dnia 12 stycznia br., tegoroczna Środa Popielcowa była dniem szczególnej modlitwy i pokuty całego duchowieństwa polskiego.
Apel do całego duchowieństwa archidiecezji gnieźnieńskiej skierował również abp Henryk Muszyński. Prosił w nim, by Środa Popielcowa była dniem dziękczynienia za tych kapłanów, którzy w okresie komunizmu okazali wytrwałość i godną postawę oraz byli przykładem dla innych w wierze.
– Dzisiaj przeżywamy dzień modlitwy i pokuty dla wiernych całego Kościoła w Polsce, a także dla kapłanów i duchowieństwa – mówił w homilii arcybiskup gnieźnieński, który w Środę Popielcową przewodniczył Mszy św. w kościele pw. św. Floriana w Żninie. – Jako duchowni jesteśmy częścią społeczeństwa polskiego, które potrzebuje odwrócenia się od zła i nawrócenia do Boga. Pytamy, w imię czego mamy podejmować nowy trud? Odpowiadam więc – w imię prawdziwej wolności, do której Bóg nas powołał. W imię wyzwolenia człowieka spod przemocy i tyranii, zła i grzechu. W imię prawdziwej godności, którą Bóg nas obdarzył. Bo być człowiekiem, to być kimś wielkim, powołanym do świętości. Być człowiekiem to kochać, miłować, być akceptowanym i na tę miłość odpowiadać. Być człowiekiem to w końcu znaczy wzrastać, dojrzewać w miłości Boga i drugiego człowieka.
– Módlmy się za siebie nawzajem. Wzywajmy do modlitwy i pokuty naszych wiernych, albowiem cały Kościół potrzebuje odwrócenia się od zła i pełnego nawrócenia – apelował w komunikacie skierowanym do księży archidiecezji gnieźnieńskiej bp Wojciech Polak. – Prawda o Kościele, świętym i zarazem ciągle potrzebującym oczyszczenia, dociera dziś do nas z nową mocą, gdy stajemy wobec mroków komunistycznej przeszłości, prosząc Boga o moc i siłę do przebaczenia i pojednania. Czynimy to świadomi ran i prześladowań zadanych przez totalitarny reżim całemu Kościołowi w Polsce, duchownym i świeckim. Podejmujemy to zadanie ufni w przebaczenie i miłosierdzie Boże, które domaga się również konfrontacji z prawdą ewentualnych faktów i – jeśli potrzeba – uznania i wyznania naszych win. Konieczna jest jednak szczególna modlitwa i wołanie o Boże Miłosierdzie, aby potrzeba oczyszczenia mogła zrodzić błogosławione owoce nawrócenia, przebaczenia i pojednania.