Dietrich von Hildebrandt
„Spustoszona winnica”
Fronda i Apostolicum 2006
Autor był nawróconym na katolicyzm filozofem, przez wiele lat wykładał filozofię na uniwersytecie w Monachium. Otwarcie przeciwstawiał się rządom Hitlera, dostrzegając w narodowym socjalizmie wielkie niebezpieczeństwo już po I wojnie światowej. Po dojściu Hitlera do władzy wyjechał z Niemiec, a po wydaniu przez niemieckie wojsko na niego wyroku śmierci zdołał uciec z Europy do Stanów Zjednoczonych. Otrzymał katedrę filozofii na uniwersytecie Fordham, gdzie wykładał do emerytury. Zmarł w 1977 roku. Papież Pius XII nazwał go „dwudziestowiecznym doktorem Kościoła”, a biskup Salzburga Andreas Laun mówi, że „von Hildebrandt miał szczególny charyzmat rozpoznawania znaków czasu, dostrzegania decydujących pytań, a także dawania na nie odpowiedzi, które wynikają z wiary”. W książce „Spustoszona winnica” wskazuje na niebezpieczeństwa i pułapki modernizmu i liberalizmu katolickiego, jaki wkrótce opanował Kościół w zachodniej Europie i spowodował, że dziś kościoły tam świecą pustkami.