Od 8 września do 25 października trwa w Polsce zorganizowana przez salezjanów peregrynacja relikwii św. Dominika Savio. Na trasie tej peregrynacji, jako jedyne miejsce w naszej archidiecezji, znalazł się klasztor w Lądzie. Po opuszczeniu Polski relikwiarz zostanie na stałe zamontowany w głównym ołtarzu bazyliki pw. Wspomożycielki wiernych w Turynie.
1 października w południe relikwie zostały uroczyście powitane przez rektora seminarium w Lądzie, ks. dr. Zenona Klawikowskiego, a następnie wprowadzone do kościoła. Przez kilka godzin klerycy i bracia zakonni, współpracownicy salezjańscy, siostry zakonne, młodzież i ministranci z okolicznych dekanatów modlili się przy wystawionych przed głównym ołtarzem relikwiach. Uroczystej Eucharystii przewodniczył wikariusz inspektorialny ks. Marek Chmielewski, który wygłosił również okolicznościową homilię. Podczas Mszy św. śpiewał chór klerycko-parafialny po dyrekcją ks. Mariusza Kowalskiego. Na zakończenie nie zabrakło także występu grupy teatralnej, prezentującej życie św. Dominika. O godz. 17 ks. proboszcz Bolesław Woźny pożegnał relikwie, które przewieziono do salezjańskiej parafii w Koninie.
Św. Dominik Savio
Św. Dominik Savio żył w połowie XIX wieku we Włoszech. Jako pięciolatek służył już do Mszy św., a pierwszą Komunię św. przyjął w wieku 7 lat. Wtedy też zapisał swoje postanowienia: będę się często spowiadał i przystępował do Komunii Świętej, będę święcił dzień święty, moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja, raczej umrę, niż zgrzeszę. Kiedy miał 12 lat spotkał św. Jana Bosco. To właśnie jemu powiedział: „Czuję potrzebę i pragnienie, aby zostać świętym. Nie myślałem nigdy, że jest to takie łatwe. Muszę zostać świętym”. W odpowiedzi usłyszał, że aby być świętym, powinien być wesoły, dobrze wypełniać swoje obowiązki szkolne, przeżywać właściwie sakramenty i nigdy nie zapominać o zabawie z rówieśnikami. Papież Pius XI kanonizując św. Dominika nazwał go „małym świętym” i „gigantem ducha”. Św. Dominik Savio jest patronem kobiet spodziewających się dziecka, małżonków starających się o potomstwo i ministrantów.
Relikwiarz św. Dominika
Relikwiarz św. Dominika ma kształt kryształu, w którym spoczywa figura 15-letniego chłopca. Postura została oddana na podstawie badań kości, a ubranie nawiązuje do czasu i miejsca, w jakim żył św. Dominik. Brązowe płaskorzeźby przedstawiają epizody z jego życia: duchowość, działanie, otwartość na wezwanie, pełną akceptacji odpowiedź i stałość w dążeniu do celu. Relikwiarz waży około czterystu kilogramów.