Większość ludzi na świecie jest zakażonych wirusem opryszczki (Herpes simplex), która powoduje choroby skóry i błon śluzowych. Wyróżnia się dwa typy tego wirusa. Zwykły typu I powoduje tzw. zimno lub inaczej febrę, czyli popularną opryszczkę wargową (oprócz okolicy ust i jamy ustnej zmiany mogą pojawić się także wokół nosa i oczu). Natomiast wirus typu II wywołuje opryszczkę błon śluzowych narządów płciowych. Oba rodzaje wirusa są ze sobą spokrewnione i zmiany, które wywołują, są podobne. U dużej części populacji infekcja przebiega bezobjawowo. Wirus uaktywnia się dopiero, gdy dopada nas osłabienie, przeziębienie czy wysoka gorączka.
Wirusem typu I najczęściej zarażamy się już w dzieciństwie. Herpes simplex przenosi się łatwo drogą kropelkową oraz w wyniku bezpośredniego kontaktu z zainfekowaną osobą, np. poprzez pocałunki, picie z tego samego kubka, jedzenie tymi samymi sztućcami, korzystanie z jej przyborów toaletowych i kosmetyków. Wirus typu II najczęściej przenosi się podczas stosunków seksualnych. Noworodek może zostać nim zainfekowany podczas porodu przez matkę, która jest nosicielką. Opryszczkę trzeba leczyć. Pozostawiona sama sobie może przyczynić się do niebezpiecznych powikłań. Preparaty łagodzące objawy i hamujące rozwój wirusa można nabyć w aptece bez recepty. Niestety wirus, który raz wniknął do organizmu, pozostaje w nim na zawsze.