Kobylepole – tu miejski zgiełk ustępuje pięknu natury. Lasy, pola i łąki w dolinie Cybiny oraz bliskość Malty sprawiają, że od wielu lat zamieszkują tu kolejne pokolenia poznaniaków. Najważniejszym miejscem Kobylepola jest kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Ta peryferyjna dzielnica Poznania położona jest w jego wschodniej części. Ma długą i ciekawą historię. Do 1939 r. jego właścicielami byli państwo Mycielscy. Dzięki nim Kobylepole, wtedy jeszcze wieś, słynęło z warzonego tu piwa. W 1872 r. Józef Mycielski zbudował browar o tej samej nazwie. Piwo było znane i cenione, a browar przetrwał do lat 70. ubiegłego wieku. Niemniej ciekawa jest też historia powstania kościoła i parafii.
Pierwsze zezwolenie
Pierwotnie mieszkańcy Kobylepola przynależeli do parafii pw. św. Andrzeja Apostoła w oddalonym o kilka kilometrów Spławiu. Myśl o utworzeniu własnej wspólnoty pojawiła się po II wojnie światowej. W okolicach stacji kolejowej Poznań-Franowo powstała wówczas kaplica. Władze komunistyczne wywierały jednak nacisk na zawiadowcę i doprowadziły do jej zlikwidowania. Kolejnym miejscem, gdzie mieszkańcy spotykali się na wspólnej modlitwie, były pomieszczenia byłych łaźni dla więźniów z okresu wojny, mieszczące się przy ul. Stalowej.
Dopiero po odwilży październikowej 1956 r. abp Antoni Baraniak mógł wydać dekret powołujący z dniem 1 stycznia 1958 r. parafię pw. Wniebowzięcia NMP. Pierwszym proboszczem został śp. ks. prałat Stanisław Kałek. Otrzymał on zadanie wybudowania kościoła, co jednak w tych czasach nie było łatwe. Wstępną zgodę komuniści wydali w 1965 r. Na wszystkie pisma abp. Baraniaka odpowiadali przewrotnie, że „sprawa jest w toku”. Dopiero w maju 1972 r. wydano ostateczną zgodę na budowę świątyni. Było to pierwsze takie pozwolenie w Poznaniu od 1945 roku!
Budowa kościoła
15 sierpnia 1972 r. abp Antoni Baraniak wmurował i poświęcił kamień węgielny. W tej niezwykłej uroczystości uczestniczyły tłumy poznaniaków. Jako diakon brał w niej udział bp Marek Jędraszewski.
W ówczesnych czasach brakowało materiałów budowlanych, dlatego parafianie postanowili zdobyć je w dość praktyczny i w miarę tani sposób. – Wykorzystano kamienie ze spalonej stodoły proboszczowskiej w Strzelcach Wielkich k. Gostynia. Wielokrotnie udawała się tam liczna grupa parafian, którzy czyścili kamienie i ładowali na specjalne platformy. Potem wieziono je koleją na Kobylepole – wyjaśnia ks. proboszcz Dominik Kużaj.
Pierwszą Mszę św. w nowej świątyni odprawiono w sierpniu 1974 r. Natomiast 29 września 1984 r. odbyła się jej konsekracja, której dokonał abp Jerzy Stroba.
Obecnie stan liczebny parafii ciągle wzrasta. Jeszcze nie tak dawno liczyła ona 1200 osób, teraz dwa razy tyle. Przekrój wiekowy mieszkańców też się zmienia. Dziesięć lat temu przeważały osoby starsze, dziś sporo jest młodych małżeństw, które mieszkają na osiedlu Przemysława oraz w TBS-ach przy ul. Folwarcznej.
Nieopodal miejsca, gdzie stoi grota Matki Bożej z Lourdes, wydobyto kamień, który po odwróceniu miał powierzchnię niczym stół. Tak jakby był przygotowany do tego, aby stanęła na nim figura Maryi
Zaangażować dzieci
W parafii nie brak grup, w których można pogłębiać więź z Panem Bogiem i pomagać bliźniemu. Warto wymienić Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Caritas Parafialną oraz nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., których jest sześciu.
Młodzież zrzesza się w KSM-ie i angażuje się w dzieła parafialne. Co roku przygotowuje i prowadzi liturgię Wielkiego Tygodnia oraz organizuje wieczornicę z okazji Święta Niepodległości.
Osoby starsze mają Parafialny Klub Seniora im. Jana Pawła II. Spotkania przy kawie, rozpoczynające się Eucharystią, odbywają się w każdy czwartek.
Proboszcz otacza szczególną troską dzieci. Odprawiane są dla nich Msze św. w pierwsze piątki miesiąca i w każdą niedzielę o godz. 10, a przygotowujący się do I Komunii św. uczestniczą w specjalnej katechezie parafialnej. Natomiast w okresie wakacji letnich organizowane są półkolonie. Ksiądz pragnie, aby powstała jeszcze grupa duszpasterska dzieci; mógłby to być np. Ruch Eucharystyczny.
Kamień, który czekał
W parafii spotykają się członkowie Wspólnoty Żywego Różańca. Kult Matki Bożej jest bardzo bliski mieszkańcom Kobylepola. – Maryja prowadzi nas do Chrystusa i chcemy na tej drodze Ją naśladować – dodaje ksiądz proboszcz.
Wyrazem miłości do Maryi było postawienie groty z figurą Matki Bożej z Lourdes, którą 8 września 2000 r. poświęcił bp Marek Jędraszewski. Uczczono w ten sposób 50. rocznicę ogłoszenia dogmatu o Wniebowzięciu NMP oraz Jubileusz 2000 lat od Narodzenia Chrystusa. Kamienie, z których zbudowano grotę, parafianie przywozili z najdalszych zakątków świata, m.in. z góry Synaj, Betlejem, San Giovanni Rotondo, Egiptu, Monte Cassino oraz z Polski, m.in. z Jasnej Góry i Lichenia, Zakopanego, Ustronia Morskiego.
– Po zakończonej budowie kościoła pozostało kilka sporych kamieni. Jeden z nich leżał przed kościołem, był bardzo duży – z jednej strony kształtem przypominał blat stołu. Tak, jakby był przygotowany, aby właśnie na nim stanęła Matka Boża – podkreśla ksiądz proboszcz.
Ks. kanonik Dominik Kużaj został wyświęcony w 1977 r. Proboszczem parafii jest od 1997 r. Wcześniej był wikariuszem, a potem dyrektorem Domu Rekolekcyjnego w Rościnnie, dyrektorem Caritas Archidiecezji Poznańskiej, proboszczem w parafii pw. Pierwszych Polskich Męczenników oraz dyrektorem Drukarni i Księgarni św. Wojciecha.
– Szczególnie ważny będzie dla nas rok 2008. Wówczas będziemy obchodzić złoty jubileusz powstania parafii. Przez cały 2007 r. chcemy się przygotowywać duchowo do tego niezwykłego wydarzenia. Pamiętając o słowach Jana Pawła II, że „jubileusz jest dniem radości i łaski Pana”, chcemy, aby nasza wspólnota przeżyła głęboką odnowę duchową.