Czytanie na dziś: Jr 17, 5-8; 1 Kor 15, 12. 16-20; Łk 6, 17. 20-26
Bogna Białecka, żona, matka czwórki dzieci, psycholog, prezes Fundacji Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii. Autorka szeregu książek psychologicznych, głównie o tematyce wychowawczej. Z "Przewodnikiem Katolickim" współpracuje od roku 2001.
Dziecko, które wskutek lat zaniedbań wychowawczych stoczyło się na dno, wagaruje, wulgarnie wyzywa rodziców, wychodzi i wraca kiedy chce, jest agresywne. Żadne próby perswazji nie działają. Czy można w ogóle jeszcze pomóc?
Nie ma nic złego w tym, że lubimy seriale. Problem zaczyna się wtedy, gdy oglądamy je wielogodzinnymi ciągami. I to mimo poczucia, że powinniśmy już przestać.
Jaka jest różnica między duchowością a religijnością? I jak wyglądają one z punktu widzenia psychologii?
Co wpływa na to, jak zapamiętujemy wydarzenia? Czym jest déjà vu? Dlaczego pamięć ulega zmianom i kogo to najbardziej dotyka?
Niewielkie mieszkanie czy duży dom – niezależnie od liczby pokoi pojawia się pytanie: czy dzieci powinny mieć osobne pokoje, czy wspólne? Jakie są wady i zalety każdego z rozwiązań?
Jak to się dzieje, że gdy zostajemy rodzicami, łapiemy się na powtarzaniu zachowań, a czasem wręcz słów własnych rodziców – często także tych, których wcale nie chcemy? Czy można się z tego wyzwolić?
Dziś, w dużej mierze dzięki internetowi, jak nigdy wcześniej możemy zamknąć się w komforcie czterech ścian własnego domu, bez konieczności kontaktu twarzą w twarz z drugim człowiekiem. Ale kiedy domatorstwo staje się patologiczną izolacją?
Dziadek lub babcia spędzający czas na kanapie przed telewizorem albo zajmujący się wnukami – owszem, czasem tak, ale to nie jedyny scenariusz dla seniora. Czy starość oznacza niemoc? Co możemy zrobić, by starzeć się w dobry sposób?
Chcielibyśmy, by szkoła wspierała nas w wychowaniu dzieci. Czasem może mamy nadzieję, że nauczyciel rozwiąże problem, z którym sami sobie nie radzimy. Które z naszych oczekiwań są realistyczne? Jak może wyglądać dobra współpraca rodziców ze szkołą?
Niektóre trzynastolatki wydają się pewne siebie, pełne zainteresowań i pasji, inne są zakompleksione, nie mają specjalnego hobby ani planów na przyszłość. Wielu rodziców młodszych nastolatków tym się martwi. Czy słusznie?
-15%
Bestseller
-55%
-64%
Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki