Łk 4, 1–13
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem». Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”». Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje». Lecz Jezus mu odrzekł: «Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”». Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”». Lecz Jezus mu odparł: «Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”». Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu.
Opis kuszenia na pustyni jest kontynuacją objawienia Mesjasza, o jakim opowiada św. Łukasz przy opisie chrztu Jezusa oraz przy przedstawieniu Jego rodowodu. Teraz – jako prawdziwy Syn Boży i prawdziwy człowiek – Jezus pokonuje kusiciela. Kuszenie na pustyni na początku publicznej działalności jest zapowiedzią ostatecznej walki Jezusa na krzyżu. Wtedy też będzie kuszony do nieposłuszeństwa woli Ojca i odniesie ostateczne zwycięstwo nad szatanem (Łk 23, 34b–39).
Tego wyrażenia – „pełen Ducha Świętego” – użyje później św. Łukasz w odniesieniu do diakona Szczepana (Dz 6, 5 i 7, 55) oraz Barnaby (Dz 11, 24). Jak Duch Święty działał w Jezusie, tak samo działa we wspólnocie Kościoła – a szczególnie jest to widoczne w życiu i świadectwie męczenników i głosicieli Ewangelii.
W biblijnym sposobie myślenia liczba czterdzieści jest symboliczna. Oznacza długi, ale wyraźnie określony, zaplanowany czas. Być może jest to nawiązanie do czterdziestoletniej wędrówki Izraelitów po pustyni przed wejściem do Ziemi Obiecanej. W takim wypadku należałoby w Jezusie widzieć model Nowego Izraela, nowego Mojżesza. Także prorok Eliasz wędrował przez 40 dni do góry Horeb. Czas 40 lat/dni jest w Biblii czasem przygotowania do wykonania misji zleconej przez Boga. Także Jezus po czasie próby i kuszenia wyruszy, by głosić Dobrą Nowinę i zbierać wokół siebie nowy lud wybrany.
Wspomnianym tu czasem powtórnej próby będzie męka Jezusa. Jednak już wcześniej, podczas całej swej publicznej działalności, Jezus będzie się spotykał ze sprzeciwem ze strony diabła (Łk 4, 41; 8, 29).