Makaron gotujemy w lekko osolonym wrzątku z kilkoma kroplami oliwy. Zgodnie ze wskazaniami na opakowaniu od 8 do 12 minut; powinien być al dente, tzn. półtwardy. Następnie makaron hartujemy pod bieżącą wodą i odcedzamy na sicie. Kukurydzę osączamy z zalewy, a paprykę oczyszczamy i kroimy w niedużą kostkę. Jajka gotujemy na twardo przez ok. 6 minut, a po przestygnięciu obieramy. Dwa z nich kroimy w kostkę, a trzecie dzielimy na ćwiartki i pozostawiamy do dekoracji.
Odcinamy tzw. koronę owocu granatu i przekrawamy go albo na pół, albo na cztery części, Wyjmujemy włókienka i starannie wydobywamy wszystkie nasionka przez postukiwanie w cząstki granatu płaską stroną rękojeści noża tak, by same wpadały do miseczki. Ale możemy także granat wymoczyć przez 10 minut w naczyniu z wodą, a potem rozdzielać go – pod wodą – na części. Gdy wszystkie nasionka opadną na dno odcedzamy je i osuszamy. 2 łyżki zostawiamy do dekoracji. Za pomocą blendera miksujemy wszystkie składniki sosu. Makaron, kukurydzę, jajka, paprykę i ziarenka granatu przekładamy do miski, doprawiamy solą oraz pieprzem i mieszamy z sosem. Potrawę dekorujemy posiekaną natką pietruszki, ćwiartkami jaj i nasionkami granatu.Wiele osób ma swój sposób na otwieranie granatów; często czyni się to, zanurzając owoce w miseczce z zimną wodą, aby uniknąć plam od tryskającego soku, bo trudno je usunąć.
Pierścionki z makaronu
O mieszkańcach Italii mówi się, że mają więcej rodzajów makaronu niż dni w roku. Wśród rozmaitych kształtów makaronów można znaleźć również anellini, kółeczka które przypominają maleńkie obrączki. Czy może raczej pierścionki, bo tak tłumaczy się włoskie słowo anelli. Istnieją również inne odmiany tego makaronu: anelletti to większe kółeczka (pierścionki), wspomniany anelli – mniejsze i anellini – czterokrotnie mniejsze od anelli, a także ditaliani – szersze od pozostałych. Wszystkie one powstają na skutek krojenia wydrążonych rurek makaronowych na cząstki, najczęściej półcalowej średnicy i długości. Używane są przede wszystkim jako dodatek do sałatek oraz zup, a te większe i szersze także do zapiekanek. Ten rodzaj makaronu pochodzi ze słonecznej Sycylii, gdzie nazywany jest „Sycylijczyk anelletti”, a serwowany bywa najczęściej jako zapiekanka z bakłażanem, mozarellą i innymi dodatkami.
Granat – rajski owoc?
Granatowce uprawiane są w suchym i gorącym klimacie na Bliskim Wschodzie, w Indiach, na wybrzeżu Morza Śródziemnego i w krajach Kaukazu. Pochodzą z Persji i Mezopotamii, skąd trafiły do Indii, a potem do Afryki Północnej, Chin i Ameryki. Na Stary Kontynent przywieźli je Arabowie, nazywając założone w Hiszpanii miasto Grenadą. Najdawniejsze wzmianki o granatach – owocach granatowca, przypominających kształtem jabłka – pochodzą z sumeryjskich tabliczek glinianych sprzed ok. 3000 r. przed narodzeniem Chrystusa. Sławiły je egipskie papirusy, mity greckie – miała je sprowadzić na Cypr bogini miłości, Afrodyta – i rzymskie, a także Koran i Pięcioksiąg Mojżesza. Według tradycji żydowskiej owoc granatu zawiera 613 nasion, tyle ile jest przykazań zawartych w Torze. Jak pamiętamy, Mojżesz wysłał zwiadowców do ziemi Kanaan, skąd przynieśli – na dowód jej urodzajności – owoce granatu. A później zdobiły one wnętrze świątyni i szaty arcykapłana. Ale powiada się również, że to właśnie granaty były owocem z rajskiego drzewa życia.
Kwiaty granatowca są symbolem miłości. Natomiast wytrzymałe i odporne na szkodniki owoce od czasów starożytnych uchodzą za symbol długiego i zdrowego życia. Są bowiem niskokaloryczne, spowalniają procesy starzenia i hamują rozwój nowotworów, działają dobroczynniena trawienie, odporność i zachowanie równowagi hormonalnej, łagodzą stany zapalne i chronią przed schorzeniami układu sercowo-naczyniowego. Symbolizują płodność, bo zawierają dużą ilość nasion. Do tej pory Grecy rzucając ziarenka granatu na podłogę, życzą nowożeńcom płodności i dobrobytu. Nasionka otoczone miąższem stanowią ponad połowę owocu granatu i to one, przede wszystkim, nadają się do spożycia. W każdym granacie jest ich blisko osiemset. Otaczają je osnówki o galaretowatej konsystencji, z których wytwarzany jest syrop, nazywany grenadiną, dodawany do deserów, sorbetów i drinków. Do deserów podaje się także sok z granatów, który znakomicie gasi pragnienie i może zastępować sok z cytryny. Działa on dobroczynnie na serce i układ krążenia, redukuje złogi cholesterolu w naczyniach krwionośnych, zapobiega prostacie i dodaje sił witalnych. Kora, liście i drewno granatowca zawierają garbniki wykorzystywane do garbowania skór i produkcji farb, a z kwiatów pozyskiwany jest barwnik do jedwabiu.
Podczas zakupu warto sprawdzić czy skóra owocu jest cienka, gładka, błyszcząca, napięta, o jednolitej barwie i bez uszkodzeń. A wybrać należy ten, który jest największy i najcięższy.