Logo Przewdonik Katolicki

Czy Hadrian VI będzie świętym?

Michał Gryczyński
Fot.

Wybór kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową nastąpił po 450 latach panowania papieży, którzy pochodzili z Włoch.

Do tamtej chwili ostatnim nie-Włochem władającym w Kościele był Hadrian VI, pochowany w rzymskim kościele Santa Maria dell'Anima, narodowej świątyni Niemców. Jego wspaniały grobowiec – wzniesiony przez Willema van Enckvoirta, jedynego kardynała, którego zdążył mianować – zdobi epitafium: „Skuteczność cnót nawet najlepszego z ludzi w wielkim stopniu zależy, niestety, od okoliczności, w jakich przypada mu żyć”. Hadrian VI był bowiem człowiekiem wielkich cnót, któremu przyszło kierować Kościołem zaledwie przez rok w bardzo trudnych czasach, tuż po wystąpieniu Lutra. Pod koniec 2010 r. w Papieskim Kolegium Niemieckim w Rzymie odbyło się sympozjum poświęcone temu ostatniemu niemieckiemu poprzednikowi Benedykta XVI. Tak, niemieckiemu, choć urodził się w Utrechcie, bo jego rodzina – podobnie jak wielu mieszkańców ówczesnego Utrechtu – uważała się za Niemców.

Adrian Boyers Florenszoon Dedal [Adriaan Florenszoon Boeyens/ Hadrian Florensz Dedel/ Adrian Florensz Boeyens (Dedel) i in. – czekam na odp. Autora/ APS]przyszedł na świat 2 marca 1459 r. jako syn cieśli okrętowego, czyli szkutnika. Kształcił się u Braci Wspólnego Życia w Zwelle i Deventer, wiążąc się z ruchem devotio moderna. Później ukończył studia na uniwersytecie w Louvain, gdzie następnie wykładał teologię i piastował godności rektora oraz kanclerza uczelni. Był wychowawcą Karola V Habsburga, cesarskim regentem w Niderlandach i doradcą Małgorzaty Austriackiej. Po śmierci Ferdynanda V Aragońskiego został jednym z dwu regentów królestwa, a potem wicekrólem. Prośba Karola V sprawiła, że otrzymał godność biskupa Tortosu, a w 1517 r. kardynała Utrechtu oraz inkwizytora Aragonii i Nawarry, a później Kastylli oraz León. Konklawe po śmierci Leona X (Medyceusza) 9 stycznia 1522 r. wybrało go na papieża. Niestety, rzymianie przyjęli go z niechęcią. A on, świadomy przyczyn, które doprowadziły do rozdarcia Kościoła, przystąpił do głębokich reform zsekularyzowanej Kurii Rzymskiej i ograniczenia wydatków, zwłaszcza na wystawne zabawy i festyny. Dawał przy tym świadectwo głębokiej roztropności, osobistej pobożności i skromnego stylu życia. Zmarł 14 września 1523r.w Rzymie.
Czy po wiekach zostanie ogłoszony świętym? Takie głosy podniosły się w czasie wspomnianego sympozjum. A jego inicjator, prałat Xaver Brandmayr, rektor rzymskiego Instytutu, przypomniał m.in., że Hadrian VI wziął na siebie winy Kościoła i wyznał je publicznie. Podobnie uczynił w 2000 r. sługa Boży Jan Paweł II, a ostatnio Benedykt XVI w liście do biskupów Irlandii.
 
 
 
 
 

Komentarze

Zostaw wiadomość

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki