Konary leżą nieco na uboczu, kilka kilometrów od drogi prowadzącej z Rawicza do Krotoszyna i dalej do Ostrowa Wielkopolskiego. Niewielu też wie, że stąd, z parafii pw. św. Michała Archanioła, pochodził bp Jan Konarski, zaufany króla Kazimierza Jagiellończyka i przyjaciel św. królewicza Kazimierza.
Pierwszy kościół parafialny w Konarach, gnieździe rodowym Awdańców Konarskich, ufundowany został prawdopodobnie w XIV w. Pewne jest natomiast, że do 1512 r. była to budowla drewniana.
W barokowym ołtarzu znajduje się tymczasowo pasyjka, która zostanie zamontowana na uszkodzonym wcześniej cmentarnym krzyżu. Powyżej zabytkowy obraz św. Michała Archanioła
Dar biskupa
Właśnie w roku 1512 biskup krakowski Jan Konarski wystawił w swojej rodzinnej parafii kościół murowany, z palonej cegły, który także uposażył. Świątynia spłonęła w 1661 r. w pożarze, jaki wywołało uderzenie pioruna. W kronikach odnotowano, iż to tragiczne wydarzenie miało miejsce 29 czerwca, w uroczystość św. Piotra i Pawła. Wypaloną świątynię próbowano remontować, ale wydaje się, że parafii brakowało na ten cel funduszy. Dopiero w 1782 r. ówczesny pleban, Maciej Nowacki, odnowił własnym nakładem walący się już kościół. Swój dzisiejszy wygląd zawdzięcza on kolejnym pracom remontowym, wykonanym w połowie XIX w. oraz w latach 90. XX w.
Patron parafii, św. Michał Archanioł, przedstawiony jest na XVIII-wiecznym obrazie malowanym na drewnie, umieszczonym w zwieńczeniu ołtarza głównego. Poniżej znajduje się wizerunek Matki Bożej przesłaniany na co dzień obrazem św. Rodziny z Nazaretu. Archanioła i Maryję przyozdobiono srebrnymi sukienkami (czy raczej zbroją, w przypadku księcia aniołów i zwycięzcy smoka) w 1952 r., zastępując wcześniejsze, zrabowane podczas II wojny światowej.
Archanioł Michał widoczny jest także w przedstawieniu figuralnym na szczycie ramy pochodzącej z XVIII w., a umiejscowionej po lewej stronie nawy kościoła. Niegdyś rama ta stanowiła nadbudowę ołtarza głównego, dziś okala obraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus, namalowany w 1950 r.
Znajdujący się w nawie kościoła obraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus umieszczony jest w barokowej ramie, stanowiącej niegdyś nadbudowę ołtarza głównego
Duch św. Franciszka
– Bardzo ważnym wydarzeniem dla parafii był w tym roku dzień 2 kwietnia, kiedy obchodziliśmy drugą rocznicę śmierci Sługi Bożego Jana Pawła II. Tego dnia wmurowaliśmy w kościele granitową tablicę poświęconą Papieżowi Polakowi. W ten właśnie sposób m.in. parafianie oddali hołd wielkiemu rodakowi, dziękując za jego pontyfikat, tak ważny przecież dla nas wszystkich – wyjaśnia ks. proboszcz Bernard Twardowski.
Oprócz tradycyjnych form duszpasterstwa istniejących w parafii, warto zwrócić uwagę na działające tu wspólnoty franciszkańskie. Opiekę nad Rycerzami św. Franciszka, Dziećmi i Młodzieżą św. Franciszka oraz nad Rodzinami św. Franciszka sprawuje o. Sylwester z pobliskiego klasztoru oo. Franciszkanów na Goruszkach w Miejskiej Górce. – Wspólnoty te mają na celu przede wszystkim własną formację i uświęcanie swoich członków. Jednak przez organizowane widowiska-misteria (ostatnie z nich pt. „Zlot aniołów” oraz „Kochaj mnie”) ewangelizują i przekazują świadectwo wiary także innym mieszkańcom parafii – mówi z uznaniem ks. Bernard. Cały czas są też podejmowane próby większego rozśpiewania parafii, w czym swój udział ma również schola dziewczęca. Ks. proboszcz myśli także o pomocy, jaką mogliby świadczyć nadzwyczajni szafarze Komunii św., zwłaszcza przy roznoszeniu Ciała Pańskiego chorym w niedziele. Jednak – jak mówi – potrzeba czasu, aby ludzie przekonali się do tej posługi, dla nas nowej, ale obecnej w Kościele już w pierwszych wiekach jego istnienia.
Biskup z Konar
Jan Konarski z rodu Awdańców, biskup krakowski w latach 1503-1525, urodził się w Konarach w 1447 r. Przygotowując się do wstąpienia do stanu duchownego, studiował w Akademii Krakowskiej. Tam również został zaangażowany w kancelarii marszałka dworu króla Kazimierza Jagiellończyka. Uczciwy i pracowity szlachcic szybko zdobył zaufanie rodziny królewskiej. W 1480 r., po śmierci Jana Długosza, został osobistym sekretarzem, a później także najbliższym przyjacielem królewicza Kazimierza, ogłoszonego później świętym. Był zresztą przy młodym Kazimierzu, gdy ten umierał na gruźlicę płuc w 1484 r. w Grodnie.
W 1490 r. Jan Konarski przyjął święcenia kapłańskie w katedrze wawelskiej, której siedem lat później został proboszczem. W roku 1503 otrzymał godność biskupią i został wprowadzony na stolicę biskupią w Krakowie. Po wstąpieniu na tron Aleksandra Jagiellończyka w 1501 r., Jan Konarski, obok kanclerza Jana Łaskiego, był jednym z najbliższych doradców króla. Podobną rolę pełnił na dworze jego następcy Zygmunta I Starego. Zmarł w Krakowie w 1525 r. Zapisał się w dziejach Polski jako patriota, humanista i człowiek renesansu. Tak więc społeczność Konar, jego rodzinnej miejscowości, może być dumna z takiego krajana.
Warto w tym miejscu dodać, że z Awdańców Konarskich wywodzi się również biskup poznański Adam (1562-1574).
Ks. kanonik Bernard Twardowski święcenia kapłańskie przyjął w 1960 r. Od roku 1990 jest proboszczem parafii pw. św. Michała Archanioła w Konarach. – Aby upamiętnić Rok Jubileuszowy dwóch tysięcy lat od narodzenia Jezusa Chrystusa, parafia wraz z sołectwem wystawiła obelisk, który poświęcił bp Grzegorz Balcerek.