Logo Przewdonik Katolicki

Po ekshumacji św. Antoniego

Michał Gryczyński
Fot.

O niesłabnącym fenomenie popularności tego świętego miałem okazję już pisać, wspominając m.in. jego liczne charyzmaty i wyjaśniając genezę tzw. chleba św. Antoniego.

 

W Padwie wielką  czcią otaczane są jego doczesne szczątki, m.in. szczęka i nietknięty język. Przed niespełna miesiącem zakończyła się czwarta ekshumacja relikwii, które następnie zostały umieszczone na powrót w wyremontowanej Kaplicy Arki bazyliki w Padwie. Wcześniej były wystawione w tej bazylice - która szczyci się jego wezwaniem - dzięki czemu mogły nawiedzić je setki tysięcy wiernych. Przybywali oni do swego orędownika z kartkami, na których spisane mieli prośby oraz podziękowania za łaski otrzymane za jego wstawiennictwem. Pierwsza ekshumacja miała miejsce w 1263 r., a był przy niej obecny św. Bonawentura z Bagnoregio. Po zakończeniu drugiej w 1350 r. legat papieski Guy de Boulogne umieścił relikwie św. Antoniego w Kaplicy Arki. 750. rocznica śmierci świętego, przypadająca w 1981 r., była okazją do kolejnej ekshumacji.

W 1994 r. Sługa Boży Jan Paweł II w przesłaniu z okazji osiemsetlecia narodzin św. Antoniego Padewskiego podkreślił, że  zbudował on swoje życie na Chrystusie: „Ewangeliczne cnoty — zwłaszcza ubóstwo ducha, łagodność, pokora, czystość, miłosierdzie, odwaga czynienia pokoju — stanowiły trwały motyw jego przepowiadania”.

Komentarze

Zostaw wiadomość

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki