Benedykt XVI mianował abp. Stanisława Dziwisza kardynałem. Kardynalskie insygnia metropolita krakowski otrzyma podczas konsystorza 24 marca w Watykanie. Abp Dziwisz był przez ponad ćwierć wieku jedną z najbardziej znanych postaci w Watykanie, towarzyszem codziennych zajęć i powiernikiem Papieża Jana Pawła II. Kard. Stanisław Nagy nazwał go kiedyś „Cyrenejczykiem nie z przymusu, ale z synowskiej potrzeby miłującego serca”.
Urodził się 27 kwietnia 1939 r. w Rabie Wyżnej, niedaleko Nowego Targu, w rodzinie rolniczo-kolejarskiej. Miał sześcioro rodzeństwa. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1963 r. z rąk bp. Karola Wojtyły. W 1966 r. został kapelanem i sekretarzem metropolity krakowskiego. Jednocześnie wykładał liturgikę w Wyższym Instytucie Katechetycznym w Krakowie i redagował pismo urzędowe krakowskiej kurii „Notificationes a Curia Metropolitana Cracoviensi”. Był członkiem i sekretarzem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej. W 1973 i 1977 r. wszedł w skład Rady Kapłańskiej Archidiecezji Krakowskiej. W 1978 r. obronił doktorat na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. 16 października 1978 r. wraz z wyborem kard. Wojtyły na papieża został sekretarzem biskupa Rzymu. Był odtąd jego najbliższym towarzyszem, pierwszym, któremu Papież przekazywał swe plany.
W 1995 r. został kanonikiem lwowskiej Kapituły Katedralnej, a dwa lata później kanonikiem Kapituły Metropolitalnej w Krakowie. W 1996 r. ks. Dziwisz otrzymał godność protonotariusza apostolskiego (infułata). W 1998 r. Jan Paweł II mianował swego najbliższego współpracownika biskupem tytularnym San Leone i osobiście udzielił mu sakry biskupiej. W 2003 r. Ojciec Święty wyniósł bp. Dziwisza do godności arcybiskupiej.
Abp Stanisław Dziwisz wiernie czuwał przy umierającym Janie Pawle II. Jeszcze za życia Ojciec Święty uczynił swego sekretarza wykonawcą swojego testamentu. 3 czerwca 2005 r. Benedykt XVI mianował go czwartym w historii arcybiskupem metropolitą krakowskim.