Tu nie ma pełnej symetrii

Napisałem dopiero co duży tekst o burzy wokół szkół aktorskich. Przypomnę, że wyznania absolwentki łódzkiej filmówki Anny Paligi wywołały falę. Aktorzy młodszych roczników zaczęli się masowo skarżyć na dawne złe traktowanie przez wykładowców, szykany i na zamysł nieustannego czołgania, które ma być receptą na końcowy sukces.
Historie najdrastyczniejsze dotyczyły szkoły filmowej w Łodzi, ale dostało się też przypadkom brutalnych zachowań w Akademii Teatralnej w Warszawie czy Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. Co prawda osoby wskazywane jako notoryczni dręczyciele na ogół już tam nie pracują, pozostaje jednak pytanie o metodę edukacji. O owo czołganie. I o koncepcję, jak to powiedział jeden z aktorów, aktorstwa jako zawodu totalnego. Zgodnie z maksymą Mai Komorowskiej „Jeśli grasz, to żyjesz”.