Można go również znaleźć w dietach odchudzających, które chętnie stosują gwiazdy światowego kina. Pochodzi od dziko rosnącego, np. w krajach Morza Śródziemnego, selera naciowego. Ceniony był już w starożytności, ale głównie jako roślina dekoracyjna i lecznicza, np. w czasach Hipokratesa słynął jako medykament na uspokojenie. Co prawda już Rzymianie przyrządzali z korzenia i łodyg pasztety oraz sosy. W Egipcie, Grecji i Rzymie bulwy selera wykorzystywano w rozmaitych rytuałach, bo wierzono, że przynoszą szczęście. Zawieszano je nad wejściem do domów, by zapewnić mieszkańcom pomyślność, zdrowie i urodę. Miały również udział w ceremoniach pogrzebowych. Karmiono nimi także konie z przeświadczeniem, że dzięki temu w wyścigach będą one wyjątkowo szybkie i wytrzymałe. Seler opiewany był w pieśniach miłosnych, a na kartach Odysei Homer określa go warzywem wspaniałym. Z kolei liście dzikiego selera, podobnie jak wawrzyn, wybijano na monetach i wyplatano z nich wieńce dla triumfatorów antycznych igrzysk, które organizowano w dolinie Nemei. Natomiast nasiona selera, które mają ostry smak, używane były jako przyprawa. Dziś wiadomo, że posiadają liczne właściwości odżywcze oraz zdrowotne. Szczególnie cenny jest seler naciowy, bo możemy go spożywać na surowo – jako składnik sałatek, surówek, czy soków – zachowując wszystkie witaminy. W średniowiecznej Europie seler uchodził za warzywo luksusowe i dopiero pod koniec XVIII w. odkryto pełnię jego walorów smakowych.
Korzeń selera jest skarbnicą nieocenionych właściwości, zawiera m.in. substancje czynne, flawonoidy i furanokumaryny. Flawonoidy to związki roślinne o właściwościach przeciwzapalnych, antyutleniających, rozkurczowych i moczopędnych. Natomiast furanokumaryny są organicznymi związkami chemicznymi pochodzenia naturalnego, o działaniu moczopędnym i rozkurczającym mięśnie gładkie; mogą czasem wywoływać reakcje alergiczne. Ale seler jest także kopalnią kwasów organicznych, beta-karotenu (prowitaminy A), witaminy C – ma jej dwukrotnie więcej niż owoce cytrusowe – B1, B2, B6, E i PP, kwasu foliowego, a także licznych minerałów, m.in. fosforu, wapnia, potasu, cynku, magnezu i żelaza. Dzięki temu oczyszcza organizm z toksyn, pobudza przemianę materii, obniża ciśnienie tętnicze, wspomaga pracę serca i nerek, działa kojąco na system nerwowy i obolałe stawy oraz wzmacnia układ odpornościowy. Sok z selera jest eliksirem młodości – m.in. nawilża skórę, wygładza cerę i wzmacnia włosy – działa przeciwbólowo, pomaga w schorzeniach nerek, a także w leczeniu nadciśnienia tętniczego i zapalenia górnych dróg oddechowych. A kto unika soli, może zastąpić ją, np. w przyrządzanych zupach, korzeniem selera.