W starożytnym Egipcie używany był jako jeden ze składników do mumifikacji ciał. Wspomina o nim Pismo Święte, wymieniając go jako jedną z wonności w składzie oleju, którym namaszczano Arkę Przymierza z kamiennymi tablicami Dekalogu. O cynamonie, jako towarze kupieckim, znajdują się wzmianki w Księdze Ezechiela (27, 19) i na kartach Apokalipsy św. Jana (18, 11, 13).
Pozyskuje się go z wysuszonej kory cynamonowca, wiecznie zielonego drzewa z rodziny wawrzynowatych, który obejmuje liczne gatunki, także krzewów. Posiada charakterystyczny mocny aromat i delikatny, lekko piekący smak, bo cynamonowce zawierają gruczołki – znajdujące się w drewnie, korze, liściach i korzeniach – w których gromadzą się słodkawo- korzenne olejki eteryczne. Cynamonowiec pochodzi ze wschodniej Azji, a obecnie uprawiany jest od Sri Lanki, przez Indie, Brazylię, Indonezję aż po Karaiby i państwa położone na Oceanie Indyjskim, czyli w strefie klimatu subtropikalnego. Europa poznała aromat i korzenny smak tej niezwykłej przyprawy za sprawą żeglarzy z Portugalii, Holandii oraz Anglii. Bo to właśnie oni, jako kolejni władcy Cejlonu – drugiej co do wielkości wyspy położonej na Oceanie Indyjskim – mieli wyłączność na handel cynamonem. Do tej pory najbardziej ceniony jest cynamon cejloński oraz ten pochodzący ze Sri Lanki. I to one bywają najczęściej fałszowane, bo są znacznie droższe niż zamiennik – pozyskiwany z cynamonowca wonnego w Chinach oraz Indonezji – czyli kasja.
Cynamon posiada sporo właściwości leczniczych i przeciwzapalnych. Przyspiesza trawienie, poprawia apetyt i wzmacnia pracę żołądka, podaje się go także przy przeziębieniach, osłabieniach, bólach mięśni, chorobach skóry oraz impotencji. Sproszkowany cynamon jest źródłem garbników roślinnych (tanin), które mają właściwości antynowotworowe. Z kolei olejek cynamonowy ma właściwości antybakteryjne, antygrzybicze i antyseptyczne oraz stymuluje krążenie krwi. Zawiera sporo przeciwutleniaczy, niewiele mniej niż goździki. Jednak cynamon, a zwłaszcza kasję, należy spożywać w niewielkich ilościach – dzienna dawka to 0,1 mg na kilogram masy ciała – ponieważ zawiera kumarynę. Spożywana w nadmiarze może działać toksycznie na wątrobę i nerki. Prawdziwy cynamon cejloński od kasji różni barwa, kolor kory i właściwości: kora cynamonu cejlońskiego zwija się z obu stron, a zmielona ma kolor jasny, żółtobrązowy, podczas gdy kasja jest skręcona w jedną laskę, zaś po zmieleniu ma barwę ciemno-rdzawą.
W sklepach spotykamy cynamon jako utarty proszek albo w zrolowanych kawałeczkach. W kuchni bywa używany nie tylko do wypieku pierników, jabłeczników i ciasteczek korzennych, ale również do aromatyzowania mięsa, gotowanych ryb i sosów, do słodkawych potraw, deserów, kompotów i konfitur, a także do herbaty, kawy, grzanego wina i piwa oraz ponczu.