Pierwsza wzmianka o wsi Bądecz pochodzi z 1432 r. W XVIII w. właścicielką miejsca była hrabina Bleszczyńska, po niej majątek przejął August Gorzewski. W wieku XIX wieś należała do rodziny Gotrendorf-Grabowskich, a w 1865 r. Bądecz przeszedł w ręce Carla Colinna. W tym czasie jego majątek liczył 1048 ha powierzchni. Z powodzeniem funkcjonowały tam gorzelnia, młyn i cegielnia, hodowano także rasowe owce. Właściciel ufundował w 1876 r. – na terenie parku dworskiego – kościół ewangelicki, który poświęcono w 1881 na zasadach kaplicy prywatnej. Nieco później Bądecz wszedł w posiadanie panującego w Prusach rodu Hohenzollernów i włączony został do krajeńsko-złotowskiej domeny królewskiej, a zarządzali nim różni dzierżawcy. Ciekawostką jest również to, że nieopodal zabudowań wsi Bądecz przebiegała granica polsko-niemiecka, o czym wciąż przypomina budynek straży granicznej, nazywany do dziś placówką. Warte uwagi są pozostałości po dawnym folwarku, zarówno w części gospodarczej, jak i kolonii mieszkalnej.
Neogotyk ze strzelistą wieżą
W 1920 r. po powrocie wsi do odrodzonej Polski dawna domena wraz z kościołem przeszła w ręce Skarbu Państwa Polskiego. Większość mieszkańców narodowości niemieckiej wyznania ewangelickiego opuściła sioło. W tej sytuacji świątynia została zakupiona przez Kościół katolicki. Jej poświęcenia dla kultu rzymskokatolickiego dokonano 24 września 1923 r. Odtąd świątynia zaczęła pełnić funkcję kościoła filialnego parafii Wysoka, do której Bądecz należał od zarania swych dziejów. Dopiero 25 lipca 1928 r. erygowano tutaj samodzielną parafię, a w 1936 r. obok kościoła zbudowano plebanię. Po II wojnie światowej parafia przejęła poprotestancki kościół w Rudnej i kaplicę w Podróżnej. Kościół w Bądeczu został pierwotnie wzniesiony w stylu neogotyckim. Jest świątynią orientowaną, murowaną, z cegły. Posiada jednoprzęsłowe prezbiterium zamknięte trójbocznie z przybudówkami po bokach. Trójprzęsłową nawę od zachodu zamyka wieża, w przyziemiu kwadratowa, wyżej ośmioboczna, zwieńczona murowaną strzelistą iglicą, ujętą u podstawy szczycikami i zakończona chorągiewką z datą budowy. Cały korpus kościoła został oszkarpowany z oknami i wejściami ostrołukowanymi. Przy wejściu znajduje się średniowieczna granitowa kropielnica z rytem krzyża. Wyposażenie świątyni stanowią ołtarz główny i ambona wykonane w 1956 r. przez Antoniego Gładycha z Morzewa oraz neogotycki ołtarz boczny z figurą Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej.
Rudna i Podróżna
Kościołowi znajdującemu się w Rudnej patronują święci Piotr i Paweł. Sama wieś jest znana od 1480 r. Pod koniec XVIII w. należała do Smoguleckich, a następnie do Raczyńskich, którzy władali pobliską Wysoką. Ci ostatni sprowadzili do wsi osadników narodowości niemieckiej wyznania ewangelickiego, nadając im swobody religijne i przywileje. Aż do początku XX w. korzystali oni z domu modlitwy. W 1905 r. z pomocą stowarzyszenia Gustaw-Adolf pośrodku wsi wzniesiono kościół. Po roku 1945, kiedy zmienił się skład narodowościowy i wyznaniowy mieszkańców Rudnej, opustoszały kościół przejęli katolicy. Świątynię do kultu dostosował ks. Roman Budniak – ówczesny proboszcz parafii w Wysokiej. Dom Boży w Rudnej został wzniesiony również w stylu neogotyckim. Jest nieorientowany, murowany, z cegły palonej, jednonawowy, z wyodrębnionym prezbiterium i wysoką wieżą w fasadzie. Jego skromne wnętrze zdobią m.in. elementy dawnego wyposażenia z nieistniejącej już kaplicy dworskiej rodziny Popiel z pobliskiego Kostrzynka. Zaliczyć do nich należy obraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus z lat 20. XX w. oraz fisharmonię zbudowaną przez zakopiańską filię firmy Konrada Kalima i syna ze Lwowa. Natomiast żeliwny dzwon z 1840 r. został przywieziony z pobliskiego Zelgniewa (parafia Śmiłowo). W prezbiterium znajdują się symetrycznie usytuowane na konsolach XIX-wieczne neogotyckie rzeźby patronów kościoła – świętych Piotra i Pawła. W Podróżnej kaplica św. Michała Archanioła mieści się w dawnym domu mieszkalnym.
Część parafian utrzymuje się z pracy na roli w Rolniczym Kombinacie Spółdzielczym w Bądeczu, inni prowadzą własne gospodarstwa. Nie brakuje również i tych, którzy w poszukiwaniu pracy opuścili ojczystą ziemię. We wspólnocie działają ruchy i stowarzyszenia, m.in.: Żywy Różaniec Ojców i Matek (55 osób), schola „Biedronki” w Podróżnej (18 osób) oraz Liturgiczna Służba Ołtarza (30 osób). Parafianie, którym przewodzi ks. Zbigniew Zimniewicz, uczestniczyli w pielgrzymkach do Lichenia, Niepokalanowa, Częstochowy, Wadowic, Krakowa. Także raz w roku biorą udział w pieszej pielgrzymce do sanktuarium w Górce Klasztornej.