W rozdziale IV kodeksu pracy wymienione i opisane zostały różne systemy i rozkłady czasu pracy, obowiązujące w polskich zakładach pracy. Pracownicy mogą więc pracować w równoważnym systemie czasu pracy, w systemie zadaniowym czasu pracy, a nawet w systemie przerywanego czasu pracy oraz w indywidualnym rozkładzie czasu pracy.
Najczęściej pracodawcy zatrudniają pracowników w systemie ośmiogodzinnego czasu pracy, w pięciodniowym tygodniu pracy. Natomiast w przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją albo miejscem wykonywania pracy może być stosowany system zadaniowego czasu pracy. Pracodawca wówczas po porozumieniu z pracownikiem ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając normy ośmiogodzinnego dnia pracy. Natomiast pracodawca może wprowadzić zadaniowy czas pracy w zakładzie wyłącznie poprzez dokonanie zmian w regulaminie pracy. Zmiany w regulaminie pracy obowiązują po upływie 2 tygodni od dnia podania ich do wiadomości pracownikom.
Wprowadzając zadaniowy czas pracy, pracodawca rezygnuje z rozkładu czasu pracy i w zamian za to rozlicza pracowników z realizacji wyznaczonych mu zadań. Nie ma więc ewidencji czasu pracy. Konieczne jest jednak określenie zadań pracownika nie doraźnie, każdego dnia pracy, lecz w akcie kreującym treść jego stosunku pracy (w zakresie obowiązków, w umowie o pracę) oraz po porozumieniu z pracownikiem. Jednak zadaniowy czas pracy nie został wprowadzony tak, aby obchodzić przepisy o nadgodzinach, gdyż ustawodawca wyraźnie stwierdza, iż czas pracy w zadaniowym systemie pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo.
Pracodawca może zastosować zadaniowy czas pracy tylko co do określonej grupy pracowników, np. handlowców pracujących w terenie. Decydującymi tu czynnikami są
zmienność zapotrzebowania na pracę danego pracownika - zależna od wielu czynników, powodująca konieczność pozostawienia pracownikowi swobody w dostosowaniu rytmu pracy, rodzaj pracy – sprawiający, iż nie może być ona wykonywana poza normalnym rytmem zakładu pracy, w zasadzie w dowolnym przedziale doby, utrudniona bądź wręcz niemożliwa kontrola rzeczywistego czasu pracy pracownika przez pracodawcę (np. ze względu na miejsce wykonywania pracy), a także organizacja pracy.
Natomiast nie ma wystarczającego uzasadnienia dla wprowadzenia zadaniowego czasu pracy dla pracowników kadr, księgowości, administracji.