Naleśniki św. Galezego Michał Gryczyński Fot. Rzymianin a z pochodzenia Afrykanin, potomek kolonizatorów Czarnego Lądu po święceniach trafił na dwór papieża Symplicjusza. Był jego sekretarzem, a potem także doradcą Feliksa III. 1 marca 492 r. sam zasiadł na tronie Piotrowym. Pomimo że jego pontyfikat trwał niespełna pięć lat, jest jednym z najwybitniejszych następców św. Piotra. Mówi się nawet o renesansie... Rzymianin – a z pochodzenia Afrykanin, potomek kolonizatorów Czarnego Lądu – po święceniach trafił na dwór papieża Symplicjusza. Był jego sekretarzem, a potem także doradcą Feliksa III. 1 marca 492 r. sam zasiadł na tronie Piotrowym. Pomimo że jego pontyfikat trwał niespełna pięć lat, jest jednym z najwybitniejszych następców św. Piotra. Mówi się nawet o „renesansie gelazjańskim”, ponieważ jego rządy przyczyniły się do wzmocnienia struktur Kościoła oraz podstaw ideowych prymatu papiestwa. Był autorem modelowej regulacji stosunków pomiędzy władzą duchowną a świecką – sformułował ją w 494 r., w liście do monofizyty Anastazjusza, cesarza Bizancjum – znanej jako „równowaga gelazjańska”. Jako człowiek wielkiego miłosierdzia nie szczędził pieniędzy na zbożne cele. Kiedy za jego sprawą senat rzymski uchwalił, że pogańskie lupercalia mają zastąpić uroczystości ku czci Oczyszczenia NMP, nazwane Gromniczną (Candelora) – bo podczas niej błogosławiono świece – do Wiecznego Miasta przybyło wielu pielgrzymów z Francji. Papież zatroszczył się wówczas o ich wyżywienie, a jego kucharze przyrządzili – z darowanej mąki, mleka i jaj – smakowite naleśniki (crespelle). Po powrocie do Francji okazało się, że pątnicy zostali ubogaceni nie tylko duchowo. Wkrótce rozpoczęła się kulinarna kariera naleśnika... Gelazy I bronił Kościół przed wpływami: arianizmu, pelagianizmu i manicheizmu oraz odradzających się kultów pogańskich. I dlatego np. utrzymywał dobre stosunki z Teodorykiem, ariańskim wodzem Ostrogotów, który władał wtedy Italią. Walczył także o uchronienie Kościoła przed usiłowaniami Bizancjum, zmierzającymi do podporządkowania papiestwa cesarstwu. Zmarł w 496 r. Spoczywa w Bazylice św. Piotra.