Logo Przewdonik Katolicki

Kalwaryjska nierozróżnialność

Bartłomiej Gapiński
Aktorzy biorący udział w Misteriach Męki Pańskiej bardzo silnie utożsamiali się z ewangelicznymi bohaterami, Kalwaria Zebrzydowska 1975 r. fot. KRZYSZTOF CHOJNACKI/EAST NEWS

Prowadzący w połowie lat 70. XX w. badania terenowe na Roztoczu Lubelskim etnografowie rejestrowali, że tamtejsi chłopi twierdzili, iż rzeczywisty dramat zbawienia i misterium paschalne dokonało się w Kalwarii Zebrzydowskiej. W ich wyobraźni z Kalwarią stopiła się w jedno biblijna Jerozolima.

Istniejące od początku XVII w. sanktuarium pasyjne, a z czasem także pasyjno-maryjne w Kalwarii Zebrzydowskiej rokrocznie ściąga rzesze wiernych podczas Wielkiego Tygodnia (zwłaszcza w Wielki Czwartek i Wielki Piątek). Misteria tutaj się odbywające nie mają sobie podobnych, jeśli idzie o genealogię w Polsce.

Szlaki Matki i szlaki Syna
Kalwaria Zebrzydowska była zresztą pierwszym sanktuarium kalwaryjskim na ziemiach polskich. Czczona jest tutaj przez wieki męka i śmierć Zbawiciela, czczone jest również współcierpienie Jego Matki. Święty Jan Paweł II – nazywany Pielgrzymem Kalwaryjskim – przybywał tu od najmłodszych lat z rodziną wadowicką, którą dość wcześnie tragicznie stracił. Potem czynił to jako kapłan, hierarcha. Bliskie mu były szczególnie dwa motywy – silnie zakorzenione w Ewangelii oraz tradycji katolickiej i przeplatające się nawzajem.

Pełna treść artykułu w Przewodniku Katolickim 15/2025, na stronie dostępna od 08.05.2025

Komentarze

Zostaw wiadomość

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki