Na początek trochę historii. Od 30 listopada 1939 r. trwał konflikt między ZSRR a Finlandią, zwany wojną zimową. Zakończył się po stu dniach, w marcu 1940 r. W jego wyniku Finlandia wprawdzie zachowała niezależność, ale straciła część terytorium. W czerwcu 1941 r. ZSRR bombardowaniem kilku fińskich miast spowodował, że Finlandia wypowiedziała sowieckiej Rosji wojnę, by odbić utracone ziemie. Nazwano ją wojną kontynuacyjną. Dotąd w obliczu trwającej II wojny światowej Finlandia zachowała neutralność, ale w sierpniu tego roku jej rząd przystąpił do paktu antykominternowskiego i udostępnił wojskom III Rzeszy swoje północne terytoria w celach wojennych. Stamtąd prowadzona była niemiecka ofensywa na ZSRR. We wrześniu 1944 r.
nastąpiło zawieszenie broni między Finlandią a ZSRR, a jednym z warunków było wycofanie wojsk niemieckich z terytorium Finlandii. Tak rozpoczęła się wojna lapońska, która trwała do kwietnia 1945 r.
Pełna treść artykułu w Przewodniku Katolickim 11/2023, na stronie dostępna od 19.04.2023