Łk 1, 26–38
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca” Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”. Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!”. Wtedy odszedł od Niej anioł.
Gabriel jest jednym z trzech znanych z imienia archaniołów (pozostali to Michał i Rafał). Jego imię znaczy „Bóg jest (moją) mocą”. Pojawia się w Księdze Daniela (8, 15–26; 9, 21–27) jako anioł-interpretator wizji otrzymanych przez proroka. Wspomina o nim apokryficzna Księga Henocha. W Nowym Testamencie jest wspomniany jako ten, który oznajmia poczęcie Jana Chrzciciela (Łk 1, 19) oraz Jezusa (Łk 1, 26). Gabriel jest archaniołem-posłańcem. Przynosi wiadomości od Boga do wybranych ludzi. Gabriel jest też wielokrotnie wspominany na kartach Koranu pod arabską formą jego imienia Dżibril/Dżibrail. To on miał przekazać Mahometowi tekst Koranu.
Etymologia semickiego imienia Maria/Mariam/Miriam jest skomplikowana. Może ono znaczyć umiłowana, piękna, jak również gorzka. W języku polskim przyjęto używanie formy Maryja w odniesieniu do Matki Jezusa.
Anioł nawiązuje do słów, które w Księdze Zachariasza (9, 9–10) były skierowane do Córki Syjonu. Bóg zapowiadał przyjście wielkiego, sprawiedliwego i pokornego Króla, który miał zaślubić sobie Święte Miasto, czyli w znaczeniu przenośnym Jerozolimę lub cały lud wybrany. Jego przyjście ma sprowadzić pokój i bezpieczeństwo na wszystkie narody. To proroctwo Zachariasza zostanie zacytowane w J 12, 15 w odniesieniu do Jezusa wkraczającego do Jerozolimy w Niedzielę Palmową.
Imię Jezus oznacza Bóg zbawia. Jest zapowiedzią misji, z jaką Syn Boży narodzony z Dziewicy przychodzi na świat.
Dosłownie: „ocieni cię, okryje cię cieniem”. Poczęcie Jezusa będzie skutkiem bezpośredniego działania Ducha Świętego. Inaczej niż w przypadku Jana Chrzciciela, którego poczęcie dokonało się na skutek współżycia jego rodziców.