Drugiego października obchodzimy wspomnienie Aniołów Stróżów. O ich roli w naszym życiu mówi m.in. modlitwa „Aniele Boży, stróżu mój”, z której dowiadujemy się m.in. o celu, do jakiego ma nas doprowadzić Anioł Stróż, a więc o życiu wiecznym. Ale jaki tak naprawdę wpływ ma na nas ten nasz osobisty strażnik?
– Misję Aniołów Stróżów należy rozpatrzyć w kontekście zadań, jakie Pan Bóg zleca aniołom. Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że istnienie Aniołów jako bytów duchowych, niecielesnych jest prawdą wiary. Posiadają rozum i wolną wolę. Są istotami osobowymi i nieśmiertelnymi. Przewyższają doskonałością wszystkie stworzenia widzialne (KKK 328n). Aniołowie są pośrednikami między Bogiem a człowiekiem, orędownikami ludzi u Boga, a także sługami Boga wśród ludzi. Przekazują zbawcze zlecenia Boga oraz stale czuwają nad ludźmi. Katechizm zaznacza, że Chrystus stanowi centrum anielskiego świata (KKK 331). Aniołowie są duchami przeznaczonymi do służby Chrystusowi i Jego uczniów. Tym ostatnim są posyłani na pomoc.
Określenie „anioł” pochodzi od łacińskiego słowa angelus, hebrajskiego mal’ak, greckiego angelos – oznaczających wysłannika, szczególnie posłańca Boga. Powyższe słowa nie określają natury aniołów, a jedynie wskazują na ich zadanie wobec ludzi. Niekiedy w Piśmie Świętym termin „anioł” występuje na oznaczenie ludzkich wysłanników czy też kapłanów.
O aniołach stróżach piszą ojcowie Kościoła: św. Cyprian nazywa ich przyjaciółmi ludzi, św. Bazyli – pedagogami, św. Ambroży – pomocnikami. W przesłaniu św. Hieronima każdy człowiek ma ku obronie swojego Anioła Stróża. W nauczaniu św. Bazylego każdy naród oraz każdy człowiek ma swojego Anioła Stróża. Św. Augustyn podkreśla, że jednym z wyrazów miłości Pana Boga do ludzi jest ustanowienie dla nich Aniołów, aby strzegli przed złem.
Świadomość, że mamy stałego towarzysza życia napawa więc nadzieją w każdym doświadczeniu. Pozostajemy jednak ludźmi wolnymi i w podejmowaniu decyzji nie zawsze radzimy się naszego Opiekuna, który prezentuje i przedkłada nam Jezusowy „przepis na życie”.
Obecność Anioła Stróża w naszym życiu stanowi szczególną okazję do kontaktowania się z Nim w różnych sytuacjach życia.
O obecności naszego Anioła Stróża nie pamiętamy bądź często ją trywializujemy. O co możemy, a o co powinniśmy się modlić do swojego „osobistego bodygarda”?
– Nie można modlitwy wstawienniczej do Anioła Stróża traktować jak magicznej formułki, która wypowiedziana uchroni nas przed niebezpieczeństwami i stanowi niezbitą rękojmię, że ominą nas trudy życia oraz niebezpieczeństwa. Dziadkowie oraz rodzice małych dzieci wieszają nad łóżkami swych pociech lub przypinają w wózkach obrazki Anioła Stróża czuwającego nad dziećmi przechodzącymi przez stary podziurawiony most. W przekonaniu niektórych ludzi ów obrazek niczym talizman chroni przed niebezpieczeństwami. Oczywiście obecność obrazka świadczy o wierze rodziców, zatroskaniu o dziecko. Ważne jest, by z tym znakiem towarzyszyła ludziom postawa stworzenia dziecku najbardziej optymalnych warunków koniecznych do jego wszechstronnego rozwoju, a przede wszystkim zatroskania o religijne wychowanie dziecka. Rodzice winni na pierwszym miejscu spełniać zadania przypisywane Aniołowi Stróżowi, ponieważ w wielu sytuacjach życiowych przez ludzi działa Boża Opatrzność. Stąd tak dorośli, jak i dzieci mogą kontaktując się z Aniołem Stróżem prosić go, by jego charyzmat był udziałem każdego człowieka. Istotą owej postawy jest wierność Bogu wyrażona czynami życia będącymi pozytywnym wypełnianiem Bożej woli.
A jak wygląda relacja Księdza Biskupa z Aniołem Stróżem? Jak ważny jest ten osobisty strażnik w życiu Waszej Ekscelencji? O co zwykle się Ksiądz Biskup za jego pośrednictwem modli?
– Tradycyjną modlitwą „Aniele Boży, Stróżu mój” modliłem się jako dziecko. Nie traciłem kontaktu z moim Opiekunem, lecz zmieniała się forma modlitwy w dojrzałym wieku wyrażana własnymi słowami. W porannej modlitwie obok moich patronów z chrztu i bierzmowania skierowuję wstawienniczą modlitwę do Anioła Stróża. Podobnie podtrzymuję kontakt z nim rozpoczynając podróż, w trudnych chwilach pokus, w niebezpieczeństwach. Głęboko wierzę, że Anioł Stróż wstawia się za mną u Pana Boga. Jednak moje wolne działanie nigdy nie będzie ograniczone przez wstawiennictwo Anioła Stróża.
Zarzucam sobie, że mniej zwracam uwagę na wyrazy wdzięczności za opiekę, a najczęściej w trudnych chwilach pokus i zagrożeń dominuje modlitwa prośby. Tematyka modlitwy dotyczy nie tylko mojej osoby, lecz szczególnie proszę Anioła Stróża o dojrzałe spełnianie zadań przez rodziców, by dzieci na całym świecie doświadczały w rodzinach atmosfery nazaretańskiego domu. Proszę także mojego Opiekuna, by każde dziecko żyło świadomością, że towarzyszy mu Przyjaciel, do którego może zwracać się w każdej sytuacji życia.
Bp Antoni Długosz urodził się w 1941 roku w Częstochowie, wyświęcony na kapłana 20 czerwca 1965 roku. Mianowany biskupem tytularnym Aggar, a także pomocniczym w Częstochowie 18 grudnia 1993 roku, wyświęcony na biskupa 6 stycznia 1994 roku. Profesor doktor habilitowany teologii. Delegat Episkopatu Polski ds. Młodzieży Nieprzystosowanej Społecznie, zwany też „biskupem od dzieci”. Przez kapitułę złożoną z najmłodszych odznaczony m.in. „Orderem Uśmiechu”. Szczególną troską otacza osoby cierpiące na choroby psychiczne oraz narkomanów.