Teodor z Mopsuestii (+ 428) o błogosławieństwie ludu
PK
Fot.
Kapłan błogosławi lud tymi słowami: Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym, niech będzie z wami! (2 Kor 13, 13). Wypada więc, aby na początku tej liturgii, bardziej niż kiedy indziej, lud został pobłogosławiony tymi wzniosłymi słowami Apostoła. Zostały one wypowiedziane ze względu na swój czcigodny charakter, a co więcej...
Kapłan błogosławi lud tymi słowami: „Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym, niech będzie z wami!” (2 Kor 13, 13). Wypada więc, aby na początku tej liturgii, bardziej niż kiedy indziej, lud został pobłogosławiony tymi wzniosłymi słowami Apostoła. Zostały one wypowiedziane ze względu na swój czcigodny charakter, a co więcej odpowiadają one również Ewangelii: „Tak Bóg umiłował świat, że dał Syna swego jedynego, aby każdy, kto w niego wierzy nie zginął, lecz miał życie wieczne” (J 3, 16). Tę miłość okazał nam nie otrzymawszy od nas niczego, co byłoby Jego godne, ale dzięki swej łasce i miłosierdziu, gdy Jego Syn jedyny, Bóg-Słowo sam zechciał dla zbawienia wszystkich przyjąć postać jednego z nas, którego potem wskrzesił spomiędzy umarłych i sprawił, że wstąpił do nieba, złączył ze sobą, posadził na prawicy Ojca, a nam wszystkim dał udział w tej łasce. Zesłał nam też Ducha Świętego, którego obecnie mamy tylko pierwociny, ale którego całkowicie posiądziemy, gdy otrzymamy pełną wspólnotę z Nim i gdy „nasze ciało poniżone upodobni się do Jego ciała chwalebnego” (Flp 3, 21). Tak więc Paweł domagał się od swoich wiernych, aby okazywali się godnymi miłości Boga, a przez swą łaskę okazał szacunek dla rodu ludzkiego. Przez tę łaskę udzielił nam również daru Ducha Świętego i wprowadził nas do wspólnoty z Nim. I dlatego nim zaczniemy sprawować tę wielką liturgię, która otwiera przed nami tak wielkie nadzieje, kapłan powinien pobłogosławić lud tymi słowami. Niektórzy biskupi co prawda skracają te słowa Apostoła i mówią tylko: „Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z wami”. Lud odpowiada: „I z duchem twoim” według zasady, że ilekroć kapłan życzy ludowi łaski lub pokoju, otoczenie odpowiada tymi słowami.
„Ojcowie żywi”, t. 7 Kraków 1987