CELEBRANS (łac. celebrans – celebrujący; celebrare – celebrować) – duchowny sprawujący liturgię. Celebrans przewodniczy liturgii i bez jego udziału niemożliwe jest sprawowanie Eucharystii, co nie znaczy jednak, że jest jej jedynym „aktorem”. Jest możliwa Msza Święta bez udziału wiernych, lecz tylko w wyjątkowych przypadkach. Zwykle liturgia jest współtworzona przez wszystkich obecnych w kościele (ministranci, lektorzy, szafarze, prowadzący śpiew, wszyscy, którzy włączają się we wspólną modlitwę), natomiast dla celebransa zastrzeżone są takie fragmenty, jak: obrzędy wstępne, Ewangelia, homilia lub kazanie, Modlitwa Eucharystyczna, obrzędy zakończenia. Intencja, w której modli się celebrans i za którą otrzymuje stypendium mszalne (ofiarę) jest intencją, w której sprawowana jest Eucharystia przynosząca zbawcze owoce dla żywych lub zmarłych. W czasie liturgii celebrans jest „alter Christi” – drugim Chrystusem, dlatego wchodzący do prezbiterium powinni skłonić głowę w jego kierunku na znak szacunku. Koncelebra to z kolei Msza św., którą odprawia razem kilku celebransów – wtedy jeden z nich jest celebransem głównym, a pozostali są koncelebransami. W Mszale przy odpowiednich fragmentach Modlitwy Eucharystycznej znajdują się oznaczenia: GC – teksty, które czyta główny celebrans, WK – wszyscy koncelebransi i 1K K2… dla poszczególnych koncelebransów. Celebret – to natomiast list polecający Stolicy Apostolskiej, biskupa lub przełożonego, potwierdzający brak przeszkód do odprawiania Mszy Świętej przez kapłana, którego dotyczy.