Złoto zawsze było obiektem pożądania, do dziś kojarzy się z bogactwem i przepychem. Ponieważ jest metalem występującym rzadko, a przy tym bardzo pięknym, od wieków wzbudzało pragnienia. Sposoby wytapiania i oczyszczania złota znane są od starożytności. Najczęściej było – i jest – używane do wyrobu biżuterii i numizmatów, uważane za najszlachetniejszy metal i przypisywane Słońcu stało się celem pracy i rozmyślań alchemików. Alchemicy wierzyli, że jeśli posiądą kamień filozoficzny, będą mogli między innymi „transmutować niższe metale w złoto”. Stąd wielu alchemików znalazło zatrudnienie na dworach władców, którzy pragnęli bogactwa i długowieczności. W starożytnym Egipcie przypisywano złotu zdolności uzdrawiające i stosowano w medycynie. W Chinach przez wiele wieków gotowano ryż ze złotą monetą w celu wzmocnienia organizmu. Dziś nauka potwierdziła wartość zastosowania złota w medycynie. Jednak wciąż najbardziej dla nas interesujące jest złoto w formie pięknej biżuterii. To takiego złota pożądamy najbardziej i to ono cieszy nasze zmysły.
Na wystawie w Muzeum Narodowym w Warszawie zgromadzono kilkaset złotych obiektów wykonanych w okresie od 2 tysiąclecia p.n.e. po wiek XX. Te zachwycające obiekty pochodzą z różnych kultur i rejonów świata: od Europy aż po Bliski i Daleki Wschód. O szczególnym znaczeniu złota zdecydowały jego rzadkość występowania, piękny kolor, a także właściwości chemiczne i fizyczne. Było ono utożsamiane z pieniędzmi, bogactwem i władzą, ale dziś jest także symbolem pojęć bardziej wzniosłych. W różnych kulturach stosunek do złota był inny, np. Chińczycy bardziej cenili nefryt, a Tybetańczykom nie wolno było „ranić ziemi”, więc do złocenia wizerunków bogów używali tylko samorodków lub złotego piasku.
Na wystawie zgromadzono dużą ilość przepięknej biżuterii i przedmiotów użytkowych, monety i medale, zabytki o charakterze świeckim i sakralnym. Są tu także przedmioty złocone różnymi technikami. W gablotach znajdują się orientalia ze zbiorów muzeum, zabytki sztuki buddyjskiej, hinduskiej i muzułmańskiej. Interesujący jest pokaz insygniów koronacyjnych króla Augusta III i Marii Józefy. Uzupełnieniem ekspozycji są obrazy, rysunki i grafika ilustrująca mity związane ze złotem.