– Boże, Stwórco i Ojcze wszystkich ludzi, [...] obdarz wieczną nagrodą abp. Walentego Dymka, który w trudnych chwilach ojczystych dziejów strzegł prawdy i mądrości w sercach ludzkich. Spraw, abyśmy upamiętniając w kamieniu jego imię, mogli się radować ze spotkania z nim w Twoim domu, nie ręką ludzką zbudowanym – modlił się abp Stanisław Gądecki podczas poświęcenia pomnika.
Pomnik abp. Walentego Dymka odsłonięto w Połajewie, jego rodzinnej miejscowości, 21 października, w wigilię 50. rocznicy śmierci tego zasłużonego dla archidiecezji pasterza. Autorem czterometrowego monumentu usytuowanego przed wejściem do tamtejszego kościoła parafialnego jest rzeźbiarz Andrzej Biernacki.
Świadectwo o człowieku wiary
Uroczystość poprzedziła Msza św. sprawowana w intencji zmarłego pasterza. Przewodniczył jej abp Stanisław Gądecki, natomiast homilię wygłosił abp senior Marian Przykucki, ostatni kapelan i sekretarz abp. Walentego Dymka.
– Pragnę dać świadectwo, jakie należy się temu wspaniałemu człowiekowi wielkiej wiary i miłości oraz kultury, głębokiego życia wewnętrznego, odznaczającego się wielką gorliwością o sprawy Boże, pełnemu dobroci i wrażliwości na nędzę ludzką, który sam praktykował ewangeliczne ubóstwo – mówił kaznodzieja o śp. abp. Dymku, nazywając go mężem, który umiał zgadzać się z wolą Bożą i który szerzył Królestwo Boże.
Abp Przykucki wezwał też zgromadzonych, aby zachęceni przykładem śp. abp. Dymka byli, jak pisał św. Paweł, płomiennego ducha, wytrwali w modlitwie, wrażliwi na potrzeby bliźnich, aby spełniali wolę i służbę Bożą oraz byli ludźmi nadziei, cierpliwymi w uciskach.
Abp Walenty Dymek urodził się 31 grudnia 1888 r. w Połajewie k. Czarnkowa. Święcenia kapłańskie przyjął w 1912 r. W 1929 r. został mianowany biskupem pomocniczym w Poznaniu. W latach 1942-1945 był internowany na probostwie kościoła pw. Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu. Od 1946 r. aż do śmierci w 1956 r. pełnił urząd metropolity poznańskiego. Przyczynił się m.in. do odbudowania katedry poznańskiej po zniszczeniach wojennych.