IV Tydzień Adwentu, IV Tydzień Psałterza

Poniedziałek, 20 grudnia

Iz 7,10-14; Łk 1,26-38

"Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa". Kolejny raz, pełni podziwu i zdumienia, wsłuchujemy się w odpowiedź Maryi, dziękując za Jej "niech mi się stanie, oto ja służebnica Pańska". Chcemy tak jak Ona, z pokorą i radością, przyjmować wolę Pana Boga, dostrzegać ją w prośbach czy poleceniach naszych bliskich, przyjaciół i przełożonych. Chcemy ją przyjmować również wtedy, gdy nie wszystko do końca rozumiemy i wolelibyśmy powiedzieć "nie", albo przynajmniej zapytać "jakże się to stanie?". Maryja przypomina nam dzisiaj, że dla "Boga nie ma nic niemożliwego".

Wtorek, 21 grudnia

Pnp 2,8-14; Łk 1,39-45

"Maryja poszła z pośpiechem w góry". Pośpiech Maryi jest w pełni uzasadniony. Elżbieta potrzebuje opieki i wsparcia. Maryja śpieszy więc z pomocą do swojej krewnej.
My też, zwłaszcza teraz, gdy do świąt pozostało już tak niewiele czasu, bardzo się śpieszymy. Nic dziwnego! Nasz "Ukochany" już "nadchodzi, biegnie przez góry, skacze po pagórkach". Do Niego się śpieszymy! I wtedy nasz pośpiech, tak jak Maryi, jest uzasadniony. Strzeżmy się jednak takiego pośpiechu, który mógłby sprawić, że zapomnimy o tym, co w tych dniach jest najważniejsze! Niech dusza nasza z radością oczekuje Pana!

Środa, 22 grudnia

1 Sm 1,24-28; Łk 1,46-56

"Pan spełnił moją prośbą". Anna dziękuje Bogu za to, że dał jej syna: "o tego chłopca się modliłam i Pan spełnił moją prośbę". Maryja wielbi Boga za "wielkie rzeczy", które Jej uczynił. Gdy Adwent zbliża się do kresu, tak jak Anna, tak jak Maryja dziękujemy Panu Bogu za wszystko, co dla nas czyni. Dziękujemy za Jego miłosierdzie, za moc Jego ramienia, za chleb, którym nas karmi. Dziękujemy za spełnienie wszystkich obietnic i razem z Maryją i Anną pragniemy dziś "oddać pokłon Panu".

Czwartek, 23 grudnia

Ml 3,1-6; Łk 1,57-66

"Podnieście głowy, bo Zbawca nadchodzi". Wsłuchując się w proroctwo Malachiasza o Eliaszu, który poprzedzi przyjście Pana, śledząc z uwagą opis narodzenia Jana Chrzciciela, chcemy modlić się słowami psalmisty: "Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję". Gdy spełnienie się proroctw jest już tak bliskie, całą naszą nadzieję składamy w Bogu, który nadchodzi, aby nas zbawić.

Piątek, 24 grudnia

2 Sm 7,1-12.14.16; Łk 1,67-79

"Na wieki będę sławił łaski Pana". Refren psalmu responsoryjnego dobrze wyraża to, co czują nasze serca. Siadając do wigilijnego stołu, dzieląc się opłatkiem, składając sobie życzenia, a może przede wszystkim idąc na Pasterkę, chcemy wypowiedzieć naszą wdzięczność wobec Boga, który posyła na świat Syna. Chcemy sławić łaski Pana, chcemy naszymi ustami głosić i opowiadać Jego wierność. To On dał nam swojego Syna - Wschodzące Słońce, które dzisiaj dla wszystkich rozbłyska nad ziemią.