Według Stolicy Apostolskiej zakon jest potężną prawą rękę Kościoła. „Obyście, zachowując wierność wizji ks. Michaela McGivney’a, nie ustawali w poszukiwaniu nowych dróg bycia zaczynem Ewangelii w tym świecie i stanowili siłę duchową odnowy Kościoła w duchu świętości, jedności i prawdy” – napisał w liście do Rycerzy Kolumba, 9 października 2003 r. papież Jan Paweł II.
Zakon Rycerzy Kolumba założył w 1882 r. ks. Michael McGivney (1852-1890), wikariusz kościoła NMP w New Haven (USA, stan Connecticut). Jest sługą Bożym; proces beatyfikacyjny trwa od 1997 r. Zebraną przez niego, nieliczną z początku grupę mężczyzn łączyła wiara katolicka i ideał Krzysztofa Kolumba, który przywiózł chrześcijaństwo do Nowego Świata. Większość katolików w New Haven stanowili imigranci irlandzcy. Społeczność protestancka odnosiła się do nich co najmniej z rezerwą. Zakładając zakon ks. Michael pragnął zjednoczyć mężczyzn z parafii, wraz z nimi pomagać biednym i opuszczonym, bronić Kościół katolicki przed uprzedzeniami religijnymi i etnicznymi. Przez lata katolicy w USA byli obywatelami drugiej kategorii. Silne ruchy społeczne broniły kraju przed zalewem „imigrantów katolickich”, przekonując społeczeństwo o ich niezdolności do lojalności wobec państwa. Zmiana myślenia dokonała się dzięki Rycerzom Kolumba, którzy w 1900 r. ustanowili w zakonie stopień patriotyczny, a podczas I wojny światowej ochotniczo wspomagali oddziały amerykańskie.
Rycerze Kolumba wspierają Kościół katolicki w działalności religijnej, edukacyjnej, rodzinnej i społecznej. Działają w dziesięciu państwach; od 2005 r., za zgodą Episkopatu Polski również w naszym kraju. Na świecie liczba mężczyzn zrzeszonych w ponad 13 tys. oddziałów lokalnych (czyli radach) wynosi ponad 1,7 mln. Rada Stanowa obejmuje członków na obszarze danego kraju. Rejon składa się z 4-5 rad lokalnych; delegat rejonowy pośredniczy między radami lokalnymi a radą stanową, wspiera rady w działaniach na rzecz rekrutacji i zakłada nowe w „swoim” rejonie. Radzie lokalnej przewodniczy Wielki Rycerz; jej członkami są mężczyźni należący do danej parafii. Funkcję kapelana sprawuje proboszcz. Współpracuje on z rycerzami za wiedzą i zgodą swojego biskupa. Realizuje powołanie wypełniając funkcję nauczycielską, pasterską i kapłańską. Centrum życia i działalności Rycerzy Kolumba stanowi Eucharystia, a szczególnym zadaniem jest promowanie Różańca.
Działalność społeczna polega na pomocy ludziom biednym, bezdomnym, starszym, niepełnosprawnym, chorym, dotkniętym skutkami klęsk żywiołowych. Rycerze bronią praw do godności i życia istoty ludzkiej w każdym stadium rozwoju. Świadczą o grzesznej niesprawiedliwości aborcji, badań nad embrionalnymi komórkami macierzystymi, eutanazji itp. Wśród młodzieży prowadzą akcje katechetyczne, integrujące i uświadamiające skutki uzależnień. To tylko niektóre z działań, którymi przyczyniają się do budowania kultury życia i cywilizacji miłości.
§
W piątek 26 października delegację Rycerzy Kolumba ze Stefanem Otrembą, Wielkim Rycerzem Rady Brodnickiej na czele, w domu biskupów włocławskich przyjął ks. bp Wiesław Mering. Goście zaprezentowali zakon i poprosili o zgodę na rozwijanie struktur rycerstwa w diecezji włocławskiej oraz niezbędną pomoc. Ksiądz biskup odniósł się bardzo przychylnie do tej inicjatywy. O dalszych działaniach w tym zakresie będziemy informować.