Takich jak Sługa Boży ojciec Józef Kentenich, o którym Jan Paweł II powiedział w 1980 r. w Fuldzie, że był „jedną z największych postaci kapłańskich najnowszej historii”.
Przyszedł na świat 18 listopada 1885 w Gymnich, niedaleko Kolonii. W 1904 r. wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, a sześć lat później przyjął święcenia kapłańskie i został księdzem - pallotynem. Przełożeni skierowali go do pracy pedagogicznej w Niższym Seminarium Duchownym w Vallendar - Schönstatt (Szensztat). Niebawem wystąpił z inicjatywą powołania nowego ruchu kościelnego, który - podobnie jak św. Wincenty Pallotti, założyciel wspólnoty pallotynów - zawierzył Matce Bożej. Stało się to 18 października 1914 r., gdy w kapliczce cmentarnej, wraz z grupą kleryków, zawarł z Maryją Przymierze Miłości. Kaplica ta zyskała wkrótce status sanktuarium maryjnego. Na jej wzór zaczęły powstawać w świecie kolejne kapliczki z kopiami obrazu Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej autorstwa włoskiego malarza Luigi Crossio. Ta „trzykrotna przedziwność” oznacza, że Maryja jest: wybranką Boga Ojca, Matką Syna Bożego i Oblubienicą Ducha Świętego. Od tej chwili ojciec Józef całkowicie poświęcił się upowszechnianiu dzieła szenstackiego, jako ruchu odnowy religijno-moralnej, zarówno w środowisku osób duchownych, jak i świeckich, a zwłaszcza rodzin.
W czasie II wojny światowej przez pół roku był więziony w Koblencji przez gestapo, a kolejne trzy lata spędził w obozie koncentracyjnym w Dachau. W okresie powojennym Stolica Apostolska odsunęła go na pewien czas od dzieła, które stworzył. Przez kilkanaście lat pracował w Stanach Zjednoczonych, a do Schönstatt powrócił pod koniec 1965 r., kiedy uzyskał aprobatę papieża Pawła VI. Zmarł 15 września 1968 r., zaraz po odprawieniu Mszy św. Jego grobowiec, na którym umieszczono słowa Dilexit Ecclesiam - tzn. Umiłował Kościół - znajduje się w kościele Trójcy Świętej na górze Sion. 10 lutego 1975 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny ojca Józefa.