Katarzyna Banachowska-Jaśkiewicz: "Niepamięć"
Natalia Budzyńska
Fot.
Katarzyna Banachowska-Jaśkiewicz
Niepamięć
WAM 2007
Każdy z nas nosi w sobie echo dzieciństwa. Niektórzy wspomnienia, nawet te przyjemne, spychają w niepamięć. Boją się pamiętać; pamięć jest dla nich zagrożeniem. Bohaterka powieści wydobywa z otchłani niepamięci obrazy, zapachy, emocje, uczucia, smaki. Czas się cofa, lata 30. XX wieku,...
Katarzyna Banachowska-Jaśkiewicz
„Niepamięć”
WAM 2007
Każdy z nas nosi w sobie echo dzieciństwa. Niektórzy wspomnienia, nawet te przyjemne, spychają w „niepamięć”. Boją się pamiętać; pamięć jest dla nich zagrożeniem. Bohaterka powieści wydobywa z otchłani „niepamięci” obrazy, zapachy, emocje, uczucia, smaki. Czas się cofa, lata 30. XX wieku, niewielkie miasteczko u stóp gór, okoliczne pola, rzeka, dalekie – jak dla dziecka – wsie, piaszczyste drogi. Bohaterka ze wspomnień jest kilkuletnim dzieckiem, ma przyjaciółki, rodziców, którzy ją kochają, a jednak trudno jej zrozumieć świat. Czy dlatego, że jest Żydówką? Piękny obraz dawnego świata polskich miasteczek, w którym przenikają się społeczności, obraz współistnienia, ale i niezrozumienia, potrzeby asymilacji, a jednocześnie wiecznej obcości. Styl powieści początkowo wydaje się trudny, w miarę zagłębiania się w psychikę dziecka, coraz bardziej zrozumiały i jedyny możliwy. To niezwykle poetycka publikacja zapraszająca do podróży także w obszary własnej „niepamięci”.