„Powołanie do służby Bożej w Rodzinie Maryi to wezwanie do współpracy z Chrystusem w szerzeniu Jego Królestwa na ziemi” – pisał ks. Zygmunt Szczęsny Feliński.
To właśnie ks. Feliński (późniejszy arcybiskup i błogosławiony) powołał do życia w 1857 r. Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. W tym roku mija 150 lat od tego wydarzenia.
Błogosławiony założyciel
Zygmunt Szczęsny Feliński, założyciel zgromadzenia, urodził się w 1822 r. na Wołyniu. W 1855 r. przyjął święcenia kapłańskie, a dwa lata później objął katedrę filozofii w Akademii Duchownej w Petersburgu. Był tam także spowiednikiem alumnów oraz prowadził działalność filantropijną (założył m.in. ochronkę dla dzieci polskich, którą powierzył siostrom ze Zgromadzenia Rodziny Maryi). W 1862 r. otrzymał sakrę biskupią i objął urząd metropolity warszawskiego. Wtedy do Polski sprowadził także „swoje” siostry. Już rok później musiał udać się na wygnanie, za popieranie dążeń niepodległościowych narodu polskiego, nad Wołgę, gdzie spędził 20 lat. Zwolniony w 1883 r., nie mogąc powrócić do Warszawy, osiadł w Galicji. Przez te wszystkie lata nie zaprzestał jednak prowadzenia działalności duszpasterskiej i charytatywnej. Zmarł w Krakowie w pałacu biskupim w 1895 r. w opinii świętości. 18 sierpnia 2002 r. Jan Paweł II ogłosił abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego błogosławionym. Obecnie otwarty jest jego proces kanonizacyjny.
Bł. abp Zygmunt Szczęsny Feliński jest często nazywany przez siostry Tatą lub Tatusiem, tak bowiem podpisywał swoje listy, kierowane do nich z zesłania
Serce otwarte na człowieka
Rozpoczęte przez bł. abp. Felińskiego dzieło rozwija się na całym świecie, a siostry franciszkanki wciąż realizują, w zmiennych warunkach społecznych i politycznych, charyzmat wskazany im przez założyciela: niosą pomoc najbardziej potrzebującym. A ludzi, którzy tej pomocy, w bardzo różnej formie, oczekują, nie brakuje.
W zależności od istniejących potrzeb i możliwości, siostry podejmują pracę jako wychowawczynie, nauczycielki i katechetki w przedszkolach, szkołach i domach dziecka. Jako pielęgniarki służą chorym w szpitalach i osobom starszym w domach pomocy społecznej. Pomagają także w duszpasterstwie parafialnym i pracują w instytucjach kościelnych. Doskonałym wzorem dla sióstr, zarówno w ich życiu duchowym, jak i w posłudze apostolskiej, jest Najświętsza Maryja Panna i św. Józef, opiekun i żywiciel Świętej Rodziny. Cały czas mają także w pamięci słowa założyciela: „Miejmy czułe serce na każdą nędzę i drzwi otwarte na każdego cierpiącego”.
Matka prowincjalna Prowincji Poznańskiej Bolesława
Dębska w latach 1996-2002 pełniła funkcję przełożonej generalnej Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi
– Prowincja Poznańska Zgromadzenia jest największą w kraju pod względem terytorialnym i obejmuje obszar zachodniej i środkowej Polski, od Gdańska aż po Śląsk Opolski. Liczy 21 placówek, w których przebywa 219 sióstr. Na terenie archidiecezji poznańskiej wchodzącej w skład prowincji znajduje się też największy dom zgromadzenia: dom opieki społecznej w Wieleniu nad Notecią, gdzie obecnie przebywa 380 seniorów. Z kolei w Szamotułach prowadzimy dość szeroką działalność charytatywną: zespół domów dziecka dla 90 wychowanków, świetlicę terapeutyczną, warsztaty terapii zajęciowej, dom seniora dziennego pobytu oraz jadłodajnię. W Poznaniu siostry służą m.in. w Arcybiskupim Seminarium Duchownym i w bibliotece Wydziału Teologicznego UAM. Tu znajduje się również dom prowincjalny oraz jadłodajnia, z której każdego dnia korzysta od 350 do 400 osób. Jej funkcjonowanie wspierają wolontariusze, Caritas, Bank Żywności i wielu życzliwych ludzi. Staramy się, aby udzielana przez nas pomoc nie ograniczała się tylko do tej materialnej. Nie chciałybyśmy karmić tylko ciała, ale także wspierać potrzebujących duchowo, zaspokajać ich głód Boga, często nieuświadomiony. Niekiedy potrzebują oni pomocy w rozpoczęciu nowego życie. Jednak niezwykle trudno jest dotrzeć do tych ludzi, z których część żyje na marginesie społecznym. Tylko niewielka grupa osób korzystających z jadłodajni uczestniczy u nas w Mszy św., w prowadzonej codziennie modlitwie czy przystępuje do spowiedzi św.
W roku jubileuszu chcemy Bogu dziękować za 150 lat istnienia, a zwłaszcza za mrówczą pracę naszych poprzedniczek, z owoców której korzystamy, realizując dalej nasz charyzmat. Bez ich miłości Boga i pełnego zaangażowania się w pomoc drugiemu człowiekowi nie byłoby tego dzieła.
Rodzina Maryi liczy obecnie ponad 1200 sióstr i obejmuje trzy prowincje w Polsce: warszawską, krakowską i poznańską, w których łącznie pracuje przeszło 700 zakonnic, oraz dwie prowincje w Brazylii (ok. 400 sióstr). Zgromadzenie ma także placówki na Ukrainie, Białorusi, w Rosji i Rzymie.