Aktualnym wzorem chrześcijanina nazwał Benedykt XVI nowego polskiego świętego św. Szymona z Lipnicy podczas Mszy św. kanonizacyjnej, którą celebrował 3 czerwca, w uroczystość Trójcy przenajświętszej, w Watykanie. Obok Polaka Ojciec Święty ogłosił świętymi troje błogosławionych z Malty, Irlandii i Francji. W kazaniu papież przedstawił ich krótkie charakterystyki.
Poniżej publikujemy obszerne fragmenty papieskiego kazania:
Drodzy bracia i siostry!
Obchodzimy dziś uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Po okresie wielkanocnym, po przeżyciu wydarzenia Pięćdziesiątnicy, które odnawia chrzest Kościoła w Duchu Świętym, kierujemy teraz wzrok, by tak rzec, ku „niebu otwartemu”, aby oczyma wiary zagłębić się w tajemnicę Boga, Jednego w istocie i Trójjedynego w osobach: Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Gdy pozwalamy się porwać tej najwyższej tajemnicy, podziwiamy chwałę Boga, która odzwierciedla się w życiu świętych; rozważamy ją przede wszystkim u tych, którym oddawanie czci w Kościele powszechnym przed chwilą zaproponowałem: u Jerzego Preczy, Szymona z Lipnicy, Karola od św. Andrzeja Houbena i Marii-Eugenii od Jezusa Milleret. [...]
W pierwszym czytaniu, zaczerpniętym z Księgi Przysłów, na scenę wkracza Mądrość, która stoi u boku Boga jako pomoc, jako „mistrzyni” (8, 30). Budzi podziw „panorama” kosmosu widzianego jej oczami. [...] Mądrość Boga objawia się we wszechświecie, w rozmaitości i pięknie jego żywiołów, ale jej arcydziełem są święci.
We fragmencie Listu apostoła Pawła do Rzymian znajdujemy podobny obraz: obraz miłości Boga „rozlanej w sercach” świętych, czyli ochrzczonych „przez Ducha Świętego”, który został im dany (por. Rz 5, 5). To przez Chrystusa przychodzi dar Ducha, „Osoba-Miłość, Osoba-Dar”, jak Go określił Sługa Boży Jan Paweł II (encyklika „Dominum et vivificantem”, 10). Przez Chrystusa Duch Boży dociera do nas jako początek nowego życia, „świętego”. [...]
W tej samej perspektywie Mądrości Bożej, wcielonej w Chrystusie i przekazywanej przez Ducha Świętego, Ewangelia podpowiedziała nam, że Bóg Ojciec nie przestaje ukazywać swego planu miłości za pośrednictwem świętych. Tu również dzieje się to, na co zwróciliśmy uwagę przy okazji Mądrości: Duch prawdy ujawnia plan Boży w różnorodności żywiołów wszechświata, a czyni to przede wszystkim przez osoby ludzkie, szczególnie zaś przez świętych i święte. W istocie „obrazem Boga niewidzialnego” (Kol 1, 15) jest właściwie tylko Jezus Chrystus, „Święty i Sprawiedliwy” (Dz 3, 14). To On jest wcieloną Mądrością, Logosem stwórcą [...]. Każdy Święty ma udział w bogactwie Chrystusa, przejętym od Ojca i przekazanym w odpowiednim czasie. Jest to stale ta sama świętość Jezusa, to wciąż On, „Święty”, którego Duch kształtuje „dusze święte”, tworząc przyjaciół Jezusa i świadków Jego świętości. [...]
Drodzy bracia i siostry, dziękujmy Bogu za cuda, jakich dokonał w świętych, w których jaśnieje Jego chwała. Dajmy się pociągnąć ich przykładami, pozwólmy, aby prowadziło nas ich nauczanie, aby całe nasze istnienie stawało się, tak jak ich, hymnem uwielbienia ku chwale Trójcy Przenajświętszej. Niech wyjedna nam tę łaskę Maryja, Królowa Świętych i wstawiennictwo tych czworga nowych „Braci Większych”, których dzisiaj z radością uczciliśmy. Amen.
Przyjacielem Jezusa i świadkiem pochodzącej od Niego świętości był Jerzy Precza, urodzony w La Valletta na Malcie. Był kapłanem oddanym całkowicie ewangelizacji: kaznodziejstwu, pismami, jako kierownik duchowy i szafarz sakramentów, a przede wszystkim przykładem swego życia. Wyrażenie z Ewangelii według św. Jana „Verbum caro factum est” kierowało stale jego życiem i jego działaniem i i dlatego Pan mógł posłużyć się nim do założenia zasłużonego dzieła „Stowarzyszenia Nauki Chrześcijańskiej”, które ma na celu zapewnienie parafiom dobrze przygotowanych i wielkodusznych katechetów.
"Nowy święty, Szymon z Lipnicy, wielki syn ziemi polskiej i świadek Chrystusa o duchowości św. Franciszka z Asyżu, żył w odległych czasach, ale właśnie dziś jest dany Kościołowi jako aktualny wzór chrześcijanina, który, zainspirowany duchem Ewangelii, gotów jest oddać życie za braci. Tak też, przepełniony miłosierną miłością, którą czerpał z Eucharystii, nie ociągał się z niesieniem pomocy chorym dotkniętym zarazą, która i jego doprowadziła do śmierci. Dziś w sposób szczególny zawierzamy jego opiece tych, którzy cierpią z powodu ubóstwa, choroby, osamotnienia i niesprawiedliwości społecznej. Przez jego wstawiennictwo prosimy dla nas o łaskę wytrwałej, czynnej miłości do Chrystusa i do braci.
„Miłość Boga rozlała się w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany”. Zaprawdę, w przypadku kapłana pasjonisty Karola od św. Andrzeja Houbena widzimy, jak owa miłość wlała się w życie całkowicie oddane trosce o dusze. W ciągu jego wieloletniej posługi kapłańskiej w Anglii i Irlandii ludzie napływali tłumnie do niego, szukając jego mądrej rady, jego pełnej współczucia troski i jego uzdrawiającego dotknięcia. W chorobie i cierpieniu rozpoznawał on oblicze Ukrzyżowanego Chrystusa, wobec którego żywił przez całe życie wielką pobożność".
Maria-Eugenia Milleret ukazuje nam przede wszystkim ważność Eucharystii w życiu chrześcijańskim i we wzrastaniu duchowym. Chrystus, obecny w samej głębi jej serca, działał w niej, dając jej czas na włączenie się w Jego rytm, aby rozwijała swe poszukiwania wewnętrzne, które doprowadziły ją do całkowitego oddania się Panu w życiu zakonnym, w odpowiedzi na wezwania jej czasów. Dostrzegała bowiem ważność przekazywania młodym pokoleniom, zwłaszcza młodym dziewczętom, formacji intelektualnej, moralnej i duchowej, która czyniła z nich osoby dojrzałe, zdolne do podjęcia obowiązków w życiu swych rodzin, potrafiąc wnosić swój wkład do Kościoła i społeczeństwa.