Na kościelny dziedziniec w Maniewie wchodzimy bramą spełniającą jednocześnie funkcję dzwonnicy. Za nią wznosi się fasada kościoła pw. św. Mikołaja. Wieńczy ją neogotycki szczyt ozdobiony ostrołukową arkadą, na którym od ponad dwudziestu lat gnieżdżą się bociany.
Pierwsze wzmianki źródłowe o wsi Maniewo, położonej na południowy wschód od Obornik, pochodzą z XIV w. Wtedy to król Kazimierz Wielki, do którego wieś należała, przekazał ją, wraz z pobliskim Radzimiem, zakonowi joannitów z Poznania. Spacerując dłużej po Maniewie, uważny obserwator dostrzeże, że jego zabudowania rozkładają się owalnie wokół stawu. Są to pozostałości pierwotnego, średniowiecznego układu wsi.
Z Radzimia do Maniewa
Nietrudno też trafić, choć skrywają go gęsto rosnące drzewa, do kościoła parafialnego. Ta murowana budowla została wzniesiona w stylu neogotyckim w 1876 r. Historia parafii sięga jednak o wiele dawniejszych czasów. Pierwotnie parafia, erygowana w XIII w., posiadała swoją świątynię pw. św. Mikołaja i św. Barbary w Radzimiu. W tej miejscowości, założonej na miejscu grodu z czasów prehistorycznych, znajdowała się ona aż do XIX w. Później na skutek wyludnienia spowodowanego epidemią i planowanego poszerzenia poligonu w Biedrusku, władze pruskie zadecydowały o likwidacji całej wsi. Do nowego kościoła, początkowo drewnianego, w Maniewie zostało wówczas przeniesionych wiele cennych zabytków. Wśród nich znajdują się m.in. naczynia liturgiczne, figura św. Mikołaja i obraz Matki Boskiej Radzimskiej.
„Maniewiacy”
Do dziś centrum życia społecznego i kulturalnego Maniewa stanowi Dom Katolicki, wybudowany przed wojną z inicjatywy ks. prałata Stanisława Krygiera, który pełnił funkcję proboszcza tutejszej parafii w latach 1911-1952. W nim ma m.in. siedzibę Koło Gospodyń Wiejskich, przy którym działa znany zespół ludowy „Maniewiacy”. Jego członkowie angażują się również w życie Kościoła, biorąc udział chociażby w nabożeństwach fatimskich w Obornikach czy w parafialnych uroczystościach.
– Z naszej niewielkiej parafii pochodzi kilku kapłanów. Dwóch z nich obecnie żyje jeszcze i pracuje w archidiecezji poznańskiej oraz gnieźnieńskiej – mówi ks. Bolesław Kapuściński, który przyjął święcenia kapłańskie trzydzieści osiem lat temu, a od 1982 r. jest proboszczem w Maniewie. – Cały czas modlimy się też o powołania do służby Bożej, zwłaszcza na cotygodniowej Nowennie do Matki Bożej. Swoim zaangażowaniem w modlitwę i w przygotowanie liturgii służą też naszej wspólnocie róże Żywego Różańca oraz grupa ministrantów i lektorów.
Kaplica pw. św. Wawrzyńca w Ocieszynie została wybudowana w 1770 r., na miejscu kościoła spalonego w pierwszej połowie XVII w. Dawną kaplicę pałacową rozbudowano w 1910 r., a potem w latach 1978-1979, tak aby mogła pomieścić powiększającą się liczbę wiernych, uczestniczących w nabożeństwach. Jeszcze dziś, stając plecami do dawnego jej wejścia, widzimy przed sobą piękną, starą aleję lipową prowadzącą do pałacu. W kaplicy pochowani są członkowie rodu Skrzydlewskich, właścicieli majątku. Ocieszyn jest filią maniewskiej parafii niecałe pół wieku. Wcześniej należał do parafii w Objezierzu
Kult obrazu Matki Boskiej Radzimskiej, pochodzącego z przełomu XVII i XVIII w., jest wciąż żywy wśród tutejszych wiernych. Maniewo jest takim naszym dekanalnym sanktuarium maryjnym, a odpust ku czci Maryi obchodzimy zawsze w pierwszą niedzielę sierpnia. Wtedy też powtarzany jest uroczyście akt oddania Matce Bożej kapłanów i wiernych. Sam wizerunek Maryi miał według legendy wypłynąć z nurtów Warty
W ołtarzu głównym znajduje się pokryta polichromią drewniana figura św. Mikołaja, pochodząca z początku XVIII w. – W dzień odpustu, 6 grudnia, jest odprawiane specjalne nabożeństwo dla przedszkolaków i ich rodziców. No i oczywiście ci najmłodsi parafianie otrzymują, zgodnie z tradycją, drobne prezenty
Przy znajdującej się nieopodal kościoła figurze Matki Boskiej Siewnej co roku 8 września, w dzień narodzin Maryi, odbywa się poświęcenie ziarna pod zasiewy
Za tydzień przedstawimy parafię pw. św. Józefa w Obornikach