22 marca na Jasnej Górze w Częstochowie odbyło się doroczne spotkanie maturzystów diecezji włocławskiej z rejonu włocławskiego i sieradzkiego. Eucharystię odprawił i homilię wygłosił bp pomocniczy Stanisław Gębicki z Włocławka. Młodzież z Sieradza przygotowała oprawę liturgiczną i rozważania Drogi krzyżowej.
Jesteście naszą nadzieją!
Z takim przesłaniem podczas konferencji do młodych wystąpili Urszula i Franciszek Kupczykowie. Jako maturzyści w 1978 r. usłyszeli te słowa na Jasnej Górze, później – od Jana Pawła II. – Nie przypuszczaliśmy, że po 28 latach przyjdziemy do was z tym samym zawołaniem. Tak, jesteście naszą nadzieją! Jesteście nadzieją Ojczyzny. Jesteście nadzieją Kościoła! – mówił Franciszek Kupczyk.
Prelegenci poruszyli temat komunikacji małżeńskiej, zwracając uwagę na ważną rolę dialogu. Nie można zostawiać spraw nierozwiązanych, by nie urosły do rozmiaru kryzysów; bardzo ważna jest w małżeństwie zasada, by starać się zrozumieć, a nie oceniać.
Obecność Matki
– Przybywacie do Matki Jezusa Chrystusa, do Tej, która jest nam dana jako przedziwna pomoc i obrona. Przychodzicie szukać pomocy i wsparcia. Jesteście w przededniu podjęcia decyzji, od której może zależeć wasze dalsze życie. Maryja chce wam w tych dniach towarzyszyć swą dyskretną obecnością. Nazywamy ją przecież Stolicą Mądrości, Oblubienicą Ducha Świętego. Tej mądrości i światła Ducha Świętego wszyscy potrzebujemy, zwłaszcza gdy mamy się zmierzyć z tym, co nowe. Tymi słowami bp Stanisław Gębicki wskazał maturzystom potrzebę obecności Maryi w ich życiu, niełatwym w dobie licznych zagrożeń.
Zawierzenie
Niemal w przededniu pierwszej rocznicy śmierci Jana Pawła II maturzyści zawierzyli Maryi swoje życie i trud rozwoju wiary. Przestrzelony pas sutanny Ojca Świętego, umieszczony w bliskości wizerunku Jasnogórskiej Pani, był wymownym świadkiem zawierzenia.
Młodzi modlili się: Przychodzimy do Ciebie, Matko Chrystusa, przynosimy Ci naszą młodość. Ty znasz nasze ograniczenia, ale i marzenia, plany na przyszłość i możliwości. Powierzając Ci to, co w nas najlepsze i zdrowe, powierzamy Ci się także z tym, co w nas jest zagrożone. Lecz nas z grzechów i niemocy. Chroń przed lekceważeniem życia i przed tym wszystkim, co zdrowiu i życiu zagraża. Naucz nas Twojego zawierzenia! Naucz nas służyć życiu: od jego poczęcia po naturalną śmierć. Naucz nas to życie przyjmować! Niech nasze serca będą otwarte. Wyzwól nas z lęku, abyśmy nie bali się ubogich z Jezusowej Ewangelii: dzieci, starców, chorych i cudzoziemców. Abyśmy umieli otworzyć drzwi Zbawicielowi świata i człowieka!