Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział (…): „królestwo Boże pośród was jest” (Łk 17, 20–21).
Badacze wyodrębniają w Ewangelii wg św. Łukasza dwa passusy, które zdają się dotyczyć tego, co stanie się na końcu historii, technicznie zwanym czasami eschatologicznymi. Eschatologia to mówienie o rzeczach ostatecznych w języku zwanym apokaliptycznym, czyli objawiającym coś tajemniczego. U Łukasza wyróżnia się tzw. małą apokalipsę, obecną w wierszach 17, 20-37 i „wielką apokalipsę” we fragmencie 21, 5–36. My zajmiemy się początkiem pierwszego, „małego” objawienia Jezusa na temat królestwa Bożego.
Jest ono centralnym symbolem nauczania Chrystusa, oznaczającym plan dotyczący stworzenia i historii, który Bóg pragnie zrealizować za pomocą płynącej z wolnej woli współpracy ludzi. Ten zbawczy plan osiągnie pełnię na końcu dziejów każdego bytu stworzonego, kiedy – jak czytamy w Apokalipsie – ujrzymy „niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły” (21, 1). Pojawi się wtedy świat sprawiedliwości, piękna, miłości i prawdy, który będzie „eschatologią” sensu stricte.
Pan Jezus przeciwstawia się jednak tendencjom do postrzegania królestwa Bożego jedynie jako odległego tła, podkreślając wielokrotnie, że Boży plan już się wypełnia w bieżącej historii ludzi, chociaż jego działanie jest ukryte i podobne do krasowej rzeki płynącej pod nierówną powierzchnią dziejów ludzkich. Pełna odpowiedź Jezusa skierowana do pytających Go faryzeuszów brzmi tak: „Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: «Oto tu jest» albo: «Tam»”. Nie chodzi zatem o „apokalipsę” w popularnym rozumieniu tego słowa, czyli o głośne i przerażające objawienie, ale o rzeczywistość bardzo dyskretną, małą jak ziarnko gorczycy albo odrobina zaczynu dodana do mąki czy jak skarb zakopany głęboko na polu albo perła zagubiona w odmętach (Mt 13, 31–33.44–46).
Jezus zachęca więc swoich rozmówców, by nie tracili czasu na prognozy, horoskopy i przepowiednie na temat ostatecznego przyjścia królestwa Bożego, ale aby od razu przyjęli jego obecność, jeszcze skromną, ale już czynną. Dlatego już pierwsze Jego „przepowiadanie” było jasne i wyraźne: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1, 15). W Ewangelii wg św. Łukasza Chrystus powtarza z naciskiem: „Królestwo Boże pośród was jest”, już jest tu, i wiąże je ze swoją działalnością Głosiciela, Świadka i Protagonisty wprowadzania tego panowania sprawiedliwości, miłości i prawdy.
Greckie wyrażenie entòs hymôn, „pośród was”, może też oznaczać „w was”, czyli w sercach poszczególnych ludzi. Pan Jezus jednak nie miał na myśli tego wymiaru, chociaż jest on bardzo ważny, lecz raczej całą historię i całe stworzenie, jak wynika z mowy zwanej właśnie małą apokalipsą, czyli „objawieniem” globalnego i najgłębszego sensu rzeczywistości.