Na co dzień i na pierwszy rzut oka rozpoznać ich można po zielonym – kolorze nadziei. Kiedy na ulicach pojawiają się młodzi ludzie w zielonych koszulkach i bluzach, łatwo się domyślić, że to uczniowie „Katolika”.
Co mają wspólnego z nadzieją? Choćby to, że i oni, i ich rodzice ufają, że szkoła nigdy nie stanie w opozycji do rodziny. Za swoje motto obrali bowiem słowa Piusa XI: „Szkoła ze swej natury jest instytucją pomocniczą i dopełniającą działalność rodziny i Kościoła. Szkoła, rodzina i Kościół tworzą jakby jeden ścisły organizm wychowania chrześcijańskiego”.
Łyk historii
Historia szkół katolickich w Inowrocławiu nie jest bardzo długa – sięga 1999 r., kiedy to w budynku domu katechetycznego przy parafii pw. Imienia NMP rozpoczęło naukę 24 gimnazjalistów. W tak rodzinnej atmosferze nikt nie był anonimowy, a współpraca domu i szkoły była dzięki temu ułatwiona. Obawy o to, czy nowa szkoła w Inowrocławiu znajdzie swoje miejsce, czy młodzi będą chcieli się w niej uczyć, szybko zostały rozwiane. Trzy lata po otwarciu gimnazjum utworzono również Katolicką Szkołę Podstawową i Liceum Katolickie: szkoła podstawowa przeniesiona została na teren parafii pw. św. Jadwigi, a liceum i gimnazjum przekształciło się w Zespół Szkół Katolickich, na potrzeby którego zaadoptowano budynek przy ul. Plebanka.
W nowym budynku szkoła rozwijała się coraz prężniej. Poszczególne roczniki uczyły się już nie w jednym, ale w dwóch, a nawet trzech równoległych klasach. W 2010 r. szkoła otrzymała imię bł. ks. Władysława Demskiego.
Formacja
– Szkoła duży nacisk kładzie na wychowanie młodzieży w duchu chrześcijańskim. Służą temu nie tylko spotkania formacyjne, ale także cotygodniowa wspólna Msza św. i codzienna poranna modlitwa. Nauka odbywa się także poza murami szkolnymi. Młodzież często uczestniczy w wyjazdach do teatrów i muzeów. Popularne są wycieczki i pielgrzymki, organizowane po całej Europie, a nade wszystko zimowe szkółki narciarskie w Zakopanem i letnie obozy na Roztoczu. Uczniowie mogli też poznać rówieśników z Włoch i Ukrainy, dzięki wyjazdom w ramach tzw. wymiany szkół – tłumaczy dyrekcja Zespołu Szkół Katolickich. – Mamy świadomość, że wychowanie w wierze jest zadaniem obejmującym całe życie, jednak w rozwoju chrześcijańskim są momenty wymagające szczególnej uwagi. W większości przypadają one na okres nauki w szkole, na wiek młodzieńczy. Pragniemy towarzyszyć naszym uczniom w niełatwej wędrówce drogą wiary. Pragniemy wychować dojrzałych chrześcijan, którzy będą umieli odnaleźć się dzisiejszej rzeczywistości, którzy dobrze rozeznają swoją drogę życiową, będą zaangażowani w życie społeczne oraz będą rozumieli Kościół jako wspólnotę, która żyje dzięki zapatrzeniu w Chrystusa i służby dla bliźnich.
Film
Nauczanie i wychowanie w Zespole Szkół Katolickich odbywa się nie tylko podczas lekcji i spotkań formacyjnych, ale również w trakcie różnego rodzaju zajęć pozalekcyjnych. Oprócz standardowych kół przedmiotowych: z historii, geografii, biologii, chemii czy języków obcych, można tu na przykład bliżej zainteresować się filmem. Podczas zajęć koła filmoznawczego młodzież uczy się interpretować, recenzować, a nawet tworzyć własne filmy, obserwując najpierw dzieła doświadczonych twórców: Krzysztofa Kieślowskiego, Krzysztofa Zanussiego, Jana Jakuba Kolskiego czy Juliusza Machulskiego.
Region
Szkoły katolickie troszczą się również o wychowanie świadomych obywateli lokalnych społeczności. Temu celowi służą na przykład zajęcia koła historyczno – regionalnego, które poprzez pogłębianie wiedzy o dziejach regionu, zabytkach, ludziach, którzy wywierali wpływ na jego historię, chce kształtować właściwą postawę patrioty i Polaka – Kujawiaka w Europie. Podczas zajęć uczniowie poznają więc dzieje swojego najbliższego otoczenia: szkoły, ulicy, miejscowości, regionu całych Kujaw i uczą się interpretacji źródeł historycznych, żeby samodzielnie móc oceniać historyczne wydarzenia.
Sukcesy
W roku szkolnym 2011/2012 grupa dotychczasowych finalistów i laureatów konkursów i olimpiad przedmiotowych inowrocławskiego „Katolika” powiększyła się o siedem osób. Uczennica II klasy Liceum Katolickiego, Agata Konieczna, została finalistką etapu centralnego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, zapewniając sobie zdanie matury z języka polskiego oraz indeksy na kierunki humanistyczne. Lena Musiał z klasy IIIa uzyskała laury Wojewódzkiego Konkursu Przedmiotowego z Biologii, zaś Michał Klimaszewski i Filip Mazur – Wojewódzkiego Konkursu Przedmiotowego z Chemii (ten ostatni został finalistą). Krzysztof Stężała z klasy IIIa został laureatem Wojewódzkiego Konkursu z Języka Niemieckiego a Marlena Świtalska, uczennica klasy IIIa, laureatką Wojewódzkiego Konkursu Przedmiotowego z Języka Polskiego. Anna Werbińska została laureatką, a Paweł Stępniewski finalistą w Wojewódzkim Konkursie z Fizyki i Astronomii, natomiast Paweł Stępniewski uzyskał tytuł finalisty w Wojewódzkim Konkursie Przedmiotowym z Matematyki.
Uczniowie angażowani są także w działania kulturalne o zasięgu lokalnym, a niekiedy nawet ogólnopolskim. W tym roku szkolnym dużym zainteresowaniem cieszył się projekt edukacyjny realizowany przez II klasę gimnazjalną o profilu medialnym. Uczniowie, współpracując z naukowcami z UAM, rozpowszechniali wiedzę na temat niezwykłych wczesnośredniowiecznych grodzisk, okalających Inowrocław. O skali przedsięwzięcia świadczy fakt, że poza patronatem naukowym UAM z Poznania, projekt wspierało ogólnopolskie czasopismo „Archeologia Żywa”, wszystkie lokalne media, a depesze o postępach grupy projektowej pojawiały się na stronie Polskiej Agencji Prasowej, w portalu poświęconym nauce wyższej. Młodzi regionaliści z „Katolika” zostali także zaproszeni do Zamku Królewskiego w Warszawie, aby zaprezentować swój projekt podczas Ogólnopolskiego Przeglądu Projektów Młodzieżowych.
Dla miasta
Podobnie jak w roku ubiegłym tak i w tym „Katolik” zorganizował dla mieszkańców Inowrocławia misterium utrzymane w konwencji widowiska multimedialnego. Rok temu z uczniami na scenie współpracował znany aktor Jerzy Zelnik, natomiast w tym roku w misterium pt. Widzenie narratorem był Artur Barciś.
Uczniowie „Katolika” pozytywnie rywalizują podczas częstych zawodów sportowych, jeżdżą regularnie na pokazy i wykłady na uniwersytety, ich chlebem codziennym są także etiudy teatralne, wystawiane nie tylko w Teatrze Miejskim, ale także w kościołach.
Czekają na następnych
W roku szkolnym 2012/2013 Zespół Szkół Katolickich przygotowuje nową, ciekawą ofertę dla gimnazjalistów i licealistów. Od września utworzone mają być trzy klasy gimnazjalne (matematyczno-informatyczna, dwujęzyczna i przyrodniczo-medyczna) oraz dwie klasy licealne (humanistyczno-filmowa i ogólna). Więcej informacji na temat działalności inowrocławskiego „Katolika” znaleźć można na stronie www.demski.edu.pl
Ich patron
Bł. ks. Władysław Demski urodził się w Prusach Zachodnich, niedaleko Sztumu. Uczył się najpierw w kolegium mariańskim z Pelplinie, później w Gimnazjum w Braniewie. Po studiach teologicznych we Fromborku przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął pracę duszpasterską w Sząbruku, Barczewie, Biskupcu Reszelskim i Starym Targu pod Sztumem. Kiedy wybuchła I wojna światowa, powołany został do pruskiej armii i trafił do Królewca, gdzie pracował w szpitalu wojskowym. W 1921 r., po przegranym przez Polskę plebiscycie, zdecydował się opuścić tereny Prus, i w ten sposób trafił do archidiecezji gnieźnieńskiej.
W 1922 r. ks. Demski rozpoczął pracę w nowo utworzonej parafii pw. Zwiastowania NMP w Inowrocławiu. Uczył religii w męskim gimnazjum, jednocześnie studiując w Poznaniu filologię klasyczną. Po studiach uczył również łaciny, greki i kultury klasycznej.
Kiedy 2 listopada 1939 r. aresztowano 39 kapłanów z powiatu inowrocławskiego, był wśród nich również ks. Demski. Aresztowanych księży przewieziono najpierw do Świecia, potem do Górnej Grupy, gdzie przez kilka miesięcy pracowali przy wyrębie parku i gotowaniu dla wojska. W lutym 1940 r. trafili do Nowego Portu, gdzie segregowali rabowane przez Niemców meble. W końcu trafili do obozu w Stutthofie, a wiosną 1940 do Sachsenhausen. Ks. Demski wspierał innych księży w obozie i łagodził ich nastroje. Poddawany torturom zachorował na zapalenie nerek. Kiedy odmówił podeptania różańca, został nieludzko skatowany, a dwa dni później zmarł pod obozowym płotem, w otoczeniu kolegów. Jan Paweł II beatyfikował go w gronie 108. męczenników II wojny światowej.