Wyjaśniając sens i znaczenie Adwentu, prymas pisze: „W dzisiejszą niedzielę w naszych kościołach parafialnych rozbrzmiewa adwentowa pieśń Marana tha, przyjdź Jezu Panie, w swej chwale do nas zejdź!. On, nasz Zbawca i Odkupiciel, przyszedł już do nas, gdy nadeszła <<pełnia czasu>>. Dla nas żył, umarł i zmartwychwstał, a po swoim Wniebowstąpieniu w mocy Ducha Świętego nadal żyje i działa w swoim Kościele. <<On przez pierwsze przyjście w ludzkiej naturze spełnił odwieczne postanowienie Boga, a nam otworzył drogę wiecznego zbawienia. On ponownie przyjdzie w blasku swej chwały, aby nam udzielić obiecanych darów, których, czuwając, z ufnością oczekujemy>>.
Adwent zatem to czas oczekiwania na podwójne przyjście Pana: na Jego przyjście w znaku betlejemskiego Dziecięcia i na Jego powtórne przyjście na końcu czasów. Stąd w dzisiejszej Ewangelii Chrystus zachęca nas: <<Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!>> (Mk 13, 37). Wierni wezwaniu Pana pragniemy dobrze wykorzystać podarowany nam czas i wraz z dzisiejszym psalmistą modlimy się: <<Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie>>”.
Program
Prymas w swoim liście wyjaśnia również hasło tegorocznego programu duszpasterskiego dla archidiecezji gnieźnieńskiej oraz jego związek z programem duszpasterskim Kościoła w Polsce. „Wraz z I niedzielą Adwentu rozpoczynamy nowy roku liturgiczny i nowy rok pracy duszpasterskiej, któremu towarzyszy hasło <<Kościół naszym domem>>. Kontynuuje on rozpoczęty przed rokiem trzyletni cykl pracy duszpasterskiej Kościoła w Polsce w myśl hasła <<Kościół domem i szkołą komunii>>” – pisze prymas. „Rok 2012 poświęcony jest wymiarowi horyzontalnemu komunii. Założeniem programu jest budowanie chrześcijańskich relacji z bliźnimi na fundamencie komunii z Bogiem – przejście od doświadczenia bliskości Boga do doświadczenia bliskości człowieka”.
Dom
Tłumacząc hasło, prymas wyjaśnia, że domownikami Bożego domu staliśmy się wszyscy przez chrzest święty. „Jako ochrzczeni nie należymy już do samych siebie, ale do Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał. Od tej chwili każdy z nas jest powołany do tego, aby na miarę swoich możliwości i talentów służyć swoim siostrom i braciom we wspólnocie Kościoła” – tłumaczy. „Jako chrześcijanie, świeccy i duchowni, jesteśmy Kościołem, a nie tylko w Kościele. Jesteśmy jego częścią. Każdy bez wyjątku. Nie jesteśmy w Kościele obcymi”.
Wyzwania
Program duszpasterski ma być pomocą przede wszystkim dla duszpasterzy, którzy zainspirowani jego zaleceniami tak kierować mają pracą w parafiach, by parafialna wspólnota odpowiadać mogła na stawiane przez program wyzwania. A wyzwania te są niełatwe. – „Diecezjalny Program Duszpasterski, który został opracowany na podstawie ogólnopolskiego programu, ma stać się inspiracją do większego zaangażowania wiernych świeckich w życie Kościoła, do budowania komunii międzyludzkiej, abyśmy w Kościele rzeczywiście nie byli ludźmi obcymi” – pisze prymas. „W tym roku duszpasterskim pragniemy wypełniać wskazania bł. Jana Pawła II, który na rozpoczęcie III Tysiąclecia wołał, aby <<czynić Kościół domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu>>. On już w dzień inauguracji swego pontyfikatu prosił, aby otworzyć drzwi Chrystusowi, a sam poprzez swoją heroiczną posługę apostolską wskazywał wszystkim drogę wiodącą do domu Ojca, w którym jako błogosławiony sam teraz przebywa”.