Papież wie, że młodzi zdolni są do wielkich rzeczy. Dlatego w kwietniu w Pawii zachęcał: „Społeczeństwo, w którym w tych naszych czasach dokonują się niezliczone przemiany, oczekuje waszego wkładu, by budować wspólnotę żyjącą mniej egoistycznie, a bardziej solidarnie, rzeczywiście kierującą się wielkimi ideałami sprawiedliwości, wolności i pokoju. Taka jest wasza misja, drodzy młodzi przyjaciele! Pracujmy nad umacnianiem sprawiedliwości, pokoju, solidarności, prawdziwej wolności”.
Przede wszystkim jednak każdy z nas musi świadczyć o Chrystusie w swoim środowisku. Podczas tegorocznej liturgii pokutnej Papież zachęcał młodzież diecezji rzymskiej, by była gotowa zdobyć się na miłość w rodzinach, relacjach z przyjaciółmi, ale też i z tymi, którzy wyrządzili im krzywdę. „Bądźcie gotowi dawać skuteczne i prawdziwe chrześcijańskie świadectwo w miejscach nauki i pracy, uczestniczyć w życiu wspólnot parafialnych, grup, ruchów, stowarzyszeń i innych środowisk społecznych” – apelował Benedykt.
Papież pamięta o każdej cząstce młodzieży. Narzeczonych nawołuje do przeżywania narzeczeństwa z prawdziwą miłością, która – jak mówił w marcu w Rzymie – zawsze wiąże się ze wzajemnym poszanowaniem, czystością i odpowiedzialnością. Powołanych do życia konsekrowanego zachęca, by byli gotowi powiedzieć Jezusowi „tak” wielkodusznie i bez żadnych kompromisów. Zwracając się do młodych w Brazylii podczas swej apostolskiej podróży Papież przywoływał Bożej opieki dla wszystkich, którzy poświęcają się w winnicy Pańskiej, wymieniając wówczas jednym tchem: mnichów i mniszki, osoby klauzurowe, zakonników i zakonnice, członków instytutów świeckich i stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelników i dziewice konsekrowane.
Jaka jest recepta na szczęście, którego poszukują nie tylko młodzi ludzie, ale każdy człowiek? Już w homilii na uroczyste rozpoczęcie pontyfikatu Ojciec Święty zwrócił uwagę, że „kto pozwala wejść Chrystusowi w swoje życie, niczego nie traci, niczego – absolutnie niczego, co czyni życie wolnym, pięknym i wielkim”. Tylko ta przyjaźń otwiera na oścież drzwi życia, tylko ona pozwala doświadczyć, co jest piękne i co człowieka wyzwala. „Szczęście ma imię i oblicze: jest nim Jezus z Nazaretu, ukryty w Eucharystii” – przekonywał z kolei w Kolonii w 2005 r.
Młodzi muszą być też odważni w miłości. W orędziu na XX Światowy Dzień Młodzieży Papież apeluje, by nie pragnęła ona w życiu niczego innego, jak tylko miłości ofiarnej. Każdy może wznieść się na wyżyny miłości. Ale tylko pod warunkiem, że będzie się korzystać z nieodzownej pomocy Bożej łaski. „Tylko z pomocą Pana zdołamy oprzeć się rezygnacji, która może nas ogarniać wobec ogromu tego zadania, i znajdziemy odwagę, by realizować to, co po ludzku jest nie do pomyślenia. Zwłaszcza Eucharystia jest wielką szkołą miłości. Kiedy regularnie i pobożnie uczestniczymy we Mszy św., kiedy spotykamy eucharystycznego Jezusa, spędzając długie chwile na adoracji, łatwiej jest pojąć długość, szerokość, wysokość i głębokość Jego miłości, przewyższającej wszelkie poznanie” – stwierdza Benedykt XVI.
Wojciech Nowicki
Budować na skale
Drodzy przyjaciele, pozwólcie, że powtórzę jeszcze raz: Co to znaczy budować na skale? To znaczy budować mądrze. Jezus nie bez powodu przyrównuje tych, co słuchają Jego słów i stosują je w praktyce, do człowieka mądrego, który zbudował dom na skale. Głupotą jest bowiem budować na piasku, kiedy można na skale, dzięki której dom będzie mógł się oprzeć każdej zawierusze. Głupotą jest budować dom na takim gruncie, który nie daje pewności przetrwania w najtrudniejszych chwilach. Kto wie, może i łatwiej postawić swoje życie na ruchomych piaskach własnej wizji świata, może łatwiej budować bez Jezusowego słowa, a czasem i wbrew temu słowu. Ale kto tak buduje, nie jest roztropny, bo wmawia sobie i innym, że żadna burza nie rozpęta się w jego życiu i w jego dom nie uderzą żadne fale. Być mądrym to wiedzieć, że trwałość domu zależy od wyboru fundamentu. Nie lękajcie się być mądrzy, to znaczy nie lękajcie się budować na skale!
Benedykt XVI do młodzieży, Kraków, 27.05.2006
Mamy młode serce, tak długo jak długo umiemy kochać życie, takim, jakie ono jest.
Phil Bosmans
Świadectwo Bożej miłości
W orędziu na XXII Światowy Dzień Młodzieży Papież wskazuje trzy dziedziny codziennego życia, w których młodzi powinni w szczególny sposób ukazywać miłość Bożą. Pierwszą z nich jest Kościół. Benedykt XVI zachęca, by młodzież z zaangażowaniem uczestniczyła w działalności parafii, wspólnot, ruchów kościelnych oraz grup młodzieżowych. „Starajcie się gorliwie o dobro drugiego człowieka, wiernie wypełniajcie przyjęte zobowiązania. Nie wahajcie się rezygnować z radością z niektórych waszych rozrywek, akceptujcie wielkodusznie konieczne ofiary, dawajcie świadectwo waszej wiernej miłości do Jezusa, głosząc Jego Ewangelię zwłaszcza wśród waszych rówieśników”.
Drugą dziedziną jest przygotowanie do przyszłości, zarówno na drodze małżeństwa, jak i kapłaństwa. Papież podkreśla, że uczenie się miłości we dwoje to wspaniałe doświadczenie, ale wymaga trudnych przygotowań, choćby czystości gestów i słów. „Małżeństwo chrześcijańskie jest prawdziwym powołaniem w Kościele” – podkreśla Ojciec Święty i zachęca, aby młodzi nie bali się także powiedzieć „tak”, jeśli Bóg powołuje ich do kapłaństwa czy życia konsekrowanego.
Trzecią dziedziną jest życie codzienne i jego liczne relacje w rodzinie, szkole, pracy czy w czasie wolnym. Benedykt XVI przypomina o konieczności rozwijania swoich talentów, doskonalenia umiejętności nie tylko po to, by być bardziej konkurencyjnymi i produktywnymi, ale raczej, by być świadkami miłości. Papież zachęca do poznawania nauki społecznej Kościoła i do jej realizowania w życiu codziennym, a w szczególności w życiu zawodowym.
wn