Parafia pw. św. Jadwigi Śląskiej obejmuje położone w zachodniej części Poznania os. Kwiatowe. Myśl o jej powstaniu pojawiła się w latach 70., gdy osiedle zaczęło się szybko rozbudowywać i mieszkańcy musieli pokonywać znaczną odległość do kościoła parafialnego pw. św. Andrzeja Boboli na Junikowie.
Osiedle Kwiatowe włączono do Poznania w 1987 r. Wcześniej był to obszar należący do pobliskiej wsi Plewiska. Dlatego powstający tu już od lat 50. kompleks domów jednorodzinnych nazwano os. Plewiska. Dopiero w 1998 r. nadano obecną nazwę – os. Kwiatowe.
Tryptyk ukazujący figurę św. Jadwigi Śląskiej trzymającej w prawej ręce makietę kościoła. Po bokach sceny z życia świętej
Na dawnych Plewiskach
Obecnie osiedle liczy ok. 4 tys. mieszkańców i ciągle się rozbudowuje. Nowe domy powstają w jego północnej części, w okolicy Skórzewa. Wśród osób osiedlających się tutaj przeważają młode małżeństwa. Z kolei w centrum osiedla mieszkają osoby starsze, które dobrze pamiętają czas powstawania parafii. Można więc powiedzieć, że równoważy to średnią wieku wszystkich parafian, jednak, jak podkreśla
ks. proboszcz Stefan Drop, liczba chrztów przewyższa liczbę pogrzebów.
Historia tutejszej wspólnoty sięga drugiej połowy 1974 r., kiedy to wikariusze wspomnianej parafii pw. św. Andrzeja Boboli, ks. Włodzimierz Koperski i ks. Henryk Szwarc, zakupili w pobliżu miejsca, gdzie dziś stoi kościół, połowę bliźniaka. Odprawiano w nim Msze św. oraz od 1976 r. prowadzono katechezę. 2 marca 1977 r., podczas wizytacji, abp Antoni Baraniak osobiście przekazał dekret zezwalający na prowadzenie tu podstawowej działalności duszpasterskiej, tj. udzielanie sakramentu Komunii św., chrztów oraz sakramentu małżeństwa. Tymczasową kaplicę wybudowano latem 1976 r., a 1 stycznia 1979 r. dekretem abp. Jerzego Stroby osiedle Plewiska wyłączono z parafii na Junikowie, powołując nową parafię pw. św. Jadwigi Śląskiej.
Na balustradzie chóru umieszczono obrazy przedstawiające sakramenty święte
Pomocni parafianie
Proboszczem nowej parafii został niezwykle dla niej zasłużony kapłan ks. Kazimierz Sewol. To on przez długi czas starał się u władz o zgodę
na wybudowanie kościoła. Uzyskał ją w 1980 r., a pierwsze wykopy pod fundamenty rozpoczęto rok później. Dzięki ofiarności parafian, którzy chętnie pracowali na budowie, prace szybko postępowały. Należy tu wymienić panów: Sajdaka, Waligórskiego i Andrzejewskiego, którzy mocno zaangażowali się w to dzieło.
Pierwsza Msza św. w nowym kościele odbyła się 14 czerwca 1983 r. Cztery miesiące później, 8 października, abp Jerzy Stroba wmurował kamień węgielny, który wcześniej poświęcił Papież Jan Paweł II podczas swojej wizyty w Poznaniu. Ważnym wydarzeniem w życiu parafii było też założenie w 1990 r. organów piszczałkowych. Ufundował je pracujący w Niemczech ks. dr Czesław Sajdak.
Ks. Sewol był proboszczem parafii do 1997 r. Jego następcy to ks. Roman Poźniak (1997-2005), ks. Grzegorz Szymański (2005-2006) oraz od 1 lipca 2006 r. ks. Stefan Drop, który święcenia kapłańskie przyjął
w 1980 r. Wspomagają go: ks. wikariusz Bartosz Nowakowski (od sierpnia 2006 r.) oraz służący pomocą w parafii ks. rezydent Andrzej Kościański.
W kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy odprawiane są Msze św. w dni powszednie
Choinkowe serduszko
W parafii działa wiele grup duszpasterskich, gdzie wierni pogłębiają swoją wiarę. Najstarszą z nich (powstałą już w 1979 r.) jest Wspólnota Żywego Różańca. Liczy osiem róż kobiet i jedną różę mężczyzn. Choć ma ona charakter modlitewny, to jej członkowie aktywnie włączają się również w życie wspólnoty. Każde zamierzone dzieło parafialne jest najpierw „omodlone” przez Żywy Różaniec.
Wśród licznych dzieł pomocy ubogim, realizowanych przez Parafialny Zespół Caritas, szczególnie warto podkreślić akcję „gwiazdkową”.
– W niedzielę przed Bożym Narodzeniem na choince w kościele zawieszane są serduszka z wypisanymi imionami dzieci pochodzących z ubogich rodzin i informacją o ich potrzebach. Parafianie zabierają serduszka, przygotowują paczkę i przynoszą ją do siedziby Caritas, następnie dostarczana jest dziecku. Akcja cieszy się dużym zainteresowaniem, o czym świadczy m.in. fakt, że podczas ostatnich świąt zabrakło serduszek – mówi z zadowoleniem ks. proboszcz.
„Iskierki” to z kolei dziecięcy zespół muzyczny prowadzony przez katechetkę Annę Jęsiak. Grupa śpiewa na chwałę Bożą podczas niedzielnej Mszy św. dziecięcej oraz bierze udział w festiwalach muzyki chrześcijańskiej. Chór parafialny pw. św. Jadwigi Śląskiej należący do Związku Chórów Kościelnych „Caecilianum” uświetnia śpiewem uroczystości parafialne. W parafii prężnie działa również Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży oraz Duszpasterstwo Młodzieży, które organizuje co roku dwudniową pielgrzymkę pieszą do sanktuarium maryjnego w Tulcach.
W prezbiterium znajduje się krzyż z towarzyszącym parafii od jej początków obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej
Każdy znajdzie coś dla siebie
Apostolat Maryjny spotyka się w każdą ostatnią środę miesiąca. Czciciele Bożego Miłosierdzia odmawiają codziennie po porannej Mszy św. oraz w piątki o godz. 15 Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Z kolei grupa modlitewna św. o. Pio gromadzi się w niedzielę najbliższą 23 dnia miesiąca. To data odejścia do wieczności ich patrona. W skład liturgicznej służby ołtarza wchodzą nie tylko dzieci i młodzież, ale także osoby dorosłe, a posługę nadzwyczajnego szafarza Eucharystii pełni czterech mężczyzn. Krąg biblijny, prowadzony przez znanego biblistę ks. dr. Janusza Nawrota, zbiera się raz w miesiącu na spotkaniu, podczas którego zainteresowani poznają lepiej Pismo Święte. Na terenie os. Kwiatowego znajduje się również Niehabitowe Zgromadzenie Sióstr Najświętszego Imienia Jezus. Siostry prowadzą przedszkole oraz pomagają w parafii.
– Życzę moim parafianom większego, bardziej powszechnego zaangażowania w istniejące grupy duszpasterskie. Jest ich sporo, dlatego każdy znajdzie coś dla siebie. Równocześnie dziękuję osobom już w nich działającym, a także tym parafianom, którzy troszczą się o wystrój kościoła, przygotowując żłóbek i Grób Pański oraz ołtarze na procesję Bożego Ciała – dodaje ks. proboszcz.