Gdy jadąc aleją Solidarności, spojrzymy w głąb mijanego osiedla Wichrowe Wzgórze, to pomiędzy blokami dostrzeżemy kościół wyróżniający się swoją niezwykłą bryłą architektoniczną. To parafia pw. Wniebowstąpienia Pańskiego na poznańskich Winogradach.
To miało być szare, socjalistyczne blokowisko bez kościoła. Nazwa mówiła sama za siebie: osiedle Kraju Rad. Gdy władze kościelne postanowiły wybudować świątynię, komuniści wskazali teren wysypiska śmieci i stosu płyt, które pozostały po budowie osiedla. Ta decyzja, choć stwarzająca problemy – bo teren trzeba było oczyścić – okazała się wbrew intencji jej autorów trafna. Kościół dzięki temu znajduje się w samym środku osiedla. Otoczony ze wszystkich stron blokami, jest jego sercem.
„Odprawię tutaj Pasterkę”
Choć osiedle Wichrowe Wzgórze (dawniej Kraju Rad) powstało w latach siedemdziesiątych, to dopiero od 1983 roku ma swój kościół. Wcześniej było częścią dzisiejszej parafii pw. św. Jana Bosko księży salezjanów. W sierpniu 1982 roku ks. Czesław Liczbański, pierwszy proboszcz parafii, otrzymał dekret z poleceniem budowy kościoła. Pierwszą Mszę św. na osiedlu odprawił 14 listopada 1982 roku metropolita poznański abp Jerzy Stroba; poświęcił wówczas plac i krzyż. Zapowiedział także, że jeśli do Bożego Narodzenia stanie w tym miejscu kaplica, to odprawi w niej Pasterkę. Tak się stało. Dzięki staraniom ks. Liczbańskiego i pomocy parafian w przeciągu kilku tygodni powstała kaplica, która służyła jako kościół przez następne dziesięć lat.
Zasługi ks. Liczbańskiego
Parafia została ustanowiona 4 grudnia 1983 roku, kiedy to dekretem arcybiskupa ks. proboszcz Czesław Liczbański otrzymał kościół „w tymczasowy zarząd”. Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w 1984 roku; trwała dziewięć lat. 20 czerwca 1993 roku abp Jerzy Stroba dokonał konsekracji kościoła.
Warto podkreślić zasługi ks. Liczbańskiego, który nie tylko w szybkim czasie zorganizował duszpasterstwo parafialne, ale z wielkim zapałem budował kościół i obiekty towarzyszące. A nie były to łatwe czasy, brakowało wielu materiałów budowlanych. Ks. Liczbański zakupił więc samochód ciężarowy i przywoził je z całej Polski. Umiał także zmobilizować swoich parafian do wydajnej pracy na budowie. Ludzie budowali kościół z tak wielkim zapałem, że często nie starczało pracy dla wszystkich chętnych. Wierni do dziś pamiętają ks. Liczbańskiego i są mu wdzięczni za to, co zrobił dla ich parafii.
Większość parafian to osoby po pięćdziesiątce, najczęściej już w wieku emerytalnym. – W momencie powstania była to parafia ludzi w średnim wieku. Teraz są oni o dwadzieścia lat starsi – mówi ks. Szczepaniak. Jak zmienił się przekrój wiekowy parafian, najlepiej pokazuje liczba dzieci przyjmujących I Komunię św. Dwadzieścia lat temu było ich 320, a dziś ok. 80.
Odnowa dała impuls
W kościele pojawia się jednak spora liczba młodzieży i studentów, zwłaszcza na niedzielnej Mszy św. akademickiej o godzinie dwudziestej (od października do czerwca). Podczas Eucharystii dla dzieci śpiewają i grają „Wicherki Boże” – chórek dziecięcy, który uczestniczy w wielu konkursach muzycznych; wydał już nawet dwie płyty.
Od 1984 roku działa w parafii Odnowa w Duchu św. – Z Odnowy wyłoniły się inne grupy parafialne, m.in. Żywy Różaniec, Akcja Katolicka i Caritas Parafialna. Także z jej inicjatywy odbywa się dwa razy w tygodniu całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu – mówi ks. proboszcz.
Caritas parafialna działa od dziesięciu lat (wcześniej był to Zespół Charytatywny), pomagając osobom samotnym, ubogim, chorym, a także dzieciom, np. przez fundowanie obiadów w szkołach, organizowanie półkolonii letnich czy darmowe korepetycje.
W życie osiedla aktywnie włącza się Akcja Katolicka. Jej członkowie wchodzą w skład Rady Osiedla. Z kolei w gazetce parafialnej pojawiają się informacje z życia osiedla.
Pod opieką Serca Pana Jezusa
Parafianom szczególnie bliski jest kult Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 2002 roku Sercu Jezusowemu poświęcono parafię, a 20 czerwca 2004 roku władze samorządowe dokonały poświęcenia osiedla.
– Dla upamiętnienia tego doniosłego faktu postanowiliśmy postawić nieopodal kościoła figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa – mówi ks. proboszcz. Projekt figury, która ma stanąć w czerwcu 2007 roku, wykonał znany artysta rzeźbiarz Robert Sobociński. Przedstawia ona Pana Jezusa na kuli ziemskiej, kroczącego w kierunku człowieka.
Parafia pw. Wniebowstąpienia Pańskiego nie tylko architektonicznie wrosła w pejzaż winogradzkiego osiedla. Jest jego sercem i centrum duchowym.
– Wierni żywo angażują się w budowanie naszej wspólnoty. Pragnę im za to podziękować i zapewnić o nieustannej modlitwie – podkreśla ks. proboszcz.
Ks. kanonik Jan Szczepaniak święcenia kapłańskie przyjął w 1979 roku. W latach 1982-1996 pracował jako notariusz i kanclerz Kurii Metropolitalnej w Poznaniu. Proboszczem parafii pw. Wniebowstąpienia Pańskiego został 28 maja 1999 r. Zastąpił ks. Czesława Liczbańskiego, który pełnił obowiązki proboszcza parafii od momentu jej powstania.
– Chcę podkreślić liczny udział parafian we Mszy św. w dni powszednie. W parafii jest także żywy kult Miłosierdzia Bożego; codziennie rano po Mszy św. i o godzinie 15 odmawiamy Koronkę do Bożego Miłosierdzia.
Za tydzień przedstawimy parafię pw. św. Jana Vianneya w Poznaniu na Sołaczu