Logo Przewdonik Katolicki

Najstarsza w Polsce

PK
Fot.

Sodalicja Mariańska istnieje i działa na świecie już od pięciu wieków. Należeli i należą do niej ludzie różnego stanu i wieku, osoby bardzo znane i nieznane. W historii polskiej Sodalicji zapisały się takie wielkie postacie, jak m.in.: królowie Zygmunt III Waza, Jan III Sobieski, hetman Stanisław Żółkiewski oraz Stefan Czarnecki, Prymas Polski Stefan Wyszyński oraz Matka Urszula...

Sodalicja Mariańska istnieje i działa na świecie już od pięciu wieków. Należeli i należą do niej ludzie różnego stanu i wieku, osoby bardzo znane i nieznane. W historii polskiej Sodalicji zapisały się takie wielkie postacie, jak m.in.: królowie Zygmunt III Waza, Jan III Sobieski, hetman Stanisław Żółkiewski oraz Stefan Czarnecki, Prymas Polski Stefan Wyszyński oraz Matka Urszula Ledóchowska. Do Sodalicji Mariańskiej należy największy autorytet moralny współczesnego świata Jan Paweł II.
Inicjatorami Sodalicji Mariańskich byli jezuici. Najaktywniejszym wśród nich był Jan Leunis, który w 1563 roku w Kolegium Rzymskich Jezuitów założył Sodalicję Uczniów. Miała ona na celu "wyrobienie swych członków - za pomocą gorącego nabożeństwa do Najświętszej Panny i pod Jej opieką, na wybitnych chrześcijan, dzielnie walczących w obronie Kościoła Chrystusowego przeciw wysiłkom jego wrogów". Ułożone przez o. Leunisa i poszerzone w 1587 roku przez generała zakonu o. Klaudiusza Aquavivę "Reguły" stały się podstawą dalszej pracy. W roku 1584 papież Grzegorz XIII bullą "Omnipotentis Dei" zatwierdził kanonicznie Sodalicję Rzymską. Obdarzył ją jednocześnie prawem afiliacji wszystkich innych Sodalicji. W końcu XVI oraz w XVII wieku szybko powstawały liczne Sodalicje młodzieży i dorosłych, nie tylko w Europie, ale także w Afryce, Ameryce i Azji. Angażowały się aktywnie w obronę i szerzenie wiary oraz w działalność na rzecz ubogich. Wraz z wprowadzeniem do Polski jezuitów w roku 1564 zaczęły także na jej terenie powstawać Sodalicje. Pierwsza zaczęła działać w Poznaniu już w 1574 roku. Po załamaniu aktywności w XVIII wieku stopniowy rozwój Sodalicji rozpoczął się w drugiej połowie XIX wieku, najpierw w Galicji, a później w Poznańskiem. W 1902 roku założono pierwszy organ sodalicyjny "Sodalis Marianus", którego zadaniem była inspiracja różnorodnych grup, pogłębianie idei sodalicyjnej oraz uczenie metod pracy. W zaborze rosyjskim nielicznie powstające Sodalicje musiały działać w całkowitym ukryciu. Czas I wojny światowej to włączenie się Sodalicji w różne działania charytatywno-społeczne. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Sodalicja przystąpiła do intensywnej pracy, współdziałając z Akcją Katolicką, Stowarzyszeniem Katolickiej Młodzieży Żeńskiej i Męskiej oraz Harcerstwem. Jednocześnie był to czas umacniania się świadomości obowiązku rozbudowania życia wewnętrznego oraz solidnej formacji intelektualnej. Pomimo że Sodalicja ma tak długą historię, to jej hymn "Błękitne rozwińmy sztandary" powstał dopiero w latach dwudziestych XX wieku. Jego refren jest świadectwem trwałości XVI-wiecznych idei rycerskich. II wojna światowa niestety przerwała pracę sodalicyjną na większości terenu okupowanego kraju. W Generalnej Guberni Sodalicje działały w podziemiu. Za cel postawiły sobie przygotowanie elity moralnej i intelektualnej, zdolnej do budowania przyszłej wolnej Polski. Po zakończeniu działań wojennych najdynamiczniej rozwijały się Sodalicje akademickie, które miały pełną świadomość, że są odpowiedzialne za przygotowanie twórczej, katolickiej inteligencji, współodpowiedzialnej nie tylko za Kościół, ale także za wprowadzenie prawa Bożego we wszystkie dziedziny życia. Odradzały się także ogólnopolskie struktury Sodalicji. Rok 1948 to czas szerokiej fali przesłuchań i aresztowań członków Sodalicji. Wyroki wydawane przez sądy wojskowe sięgały czasem nawet dwunastu lat. W 1949 r. na skutek dekretu władz państwowych nakazującego rejestrację stowarzyszeń religijnych Episkopat Polski był zmuszony zawiesić ich działalność. Również działalność Sodalicji została zawieszona i to na długi czas. Przywrócenie działalności Sodalicji w Polsce nastąpiło dopiero w 1980 roku - wówczas to Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński zlecił ówczesnemu krajowemu duszpasterzowi akademickiemu ks. prałatowi Tadeuszowi Uszyńskiemu wznowienie działalności Sodalicji Mariańskich w dawnym stylu. W kształtowaniu osobowości Sodalicja podkreśla rzetelną pracę nad sobą, wyrabianie ducha modlitwy, umiejętność łączenia modlitwy z działaniem, intelektualną podbudowę wiary oraz znajomość nauczania społecznego Kościoła. Nie mniej istotne jest również otwieranie się na problemy współczesnego świata, szczególnie własnej Ojczyzny i narodu, tworzenie społecznego poczucia wspólnoty i umiejętności życia w niej oraz formowanie należytego stosunku do całego Bożego dzieła stworzenia. Natomiast syntezę wszystkich wątków formacji sodalicyjnej stanowi postawa służby. Najgłębszym źródłem takiej służby jest przemyślenie i przeżycie maryjnego fiat. Obecnie poznańska Sodalicja Mariańska pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Korony Polskiej i błogosławionej Jolanty będzie obchodzić swój jubileusz 15-lecia, który skromnie się wtapia w świąteczny szum przeżywania 750. rocznicy nadania praw miejskich Poznaniowi.

Komentarze

Zostaw wiadomość

Komentarze - Facebook

Ta strona używa cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki