Na uroczystości zgromadzili się mieszkańcy parafii katedralnej i inni włocławianie, wierni z rodzinnej parafii ks. Krygiera, jego rodzina i przyjaciele, kapłani przybyli z całej diecezji z wikariuszami biskupimi na czele, duchowni stanowiący kapitułę katedralną i przedstawiciele kapituł sieradzkiej i uniejowskiej. Obecni byli księża biskupi: pomocniczy Stanisław Gębicki i emerytowany diecezjalny Bronisław Dembowski. W homilii ks. bp Wiesław Mering przyrównał najnowszy etap w dziejach parafii katedralnej do ewangelicznego opisu uciszenia przez Pana Jezusa burzy na jeziorze. – Komentatorzy tekstów biblijnych uważają, że jest to obraz Kościoła targanego zwątpieniem, niepewnością, grzechem, jaki popełniają ludzie. Obraz, który przypomina, że jeżeli Chrystus nie ocali Kościoła, nie ma przed nim przyszłości. Jezus jest jego mocą, źródłem nadziei i pewności, że największe burze nie zniszczą łodzi, nie zwyciężą jej – powiedział pasterz diecezji. Następnie odczytał fragmenty swojego listu do ks. Michała Krygiera (dokument ten jest dołączony do dekretu nominacyjnego): „Najpierw myślę o problemach, jakie wynikły z nagłego zwolnienia z urzędu ks. Radosława Nowackiego. Dotknięty silnym atakiem depresji stał się niezdolny do kierowania parafią; musi przejść długotrwały proces leczenia ducha i ciała. Pamiętamy mu wiele cennych i dobrych inicjatyw dotyczących parafii. Nie możemy jednak usprawiedliwić wszystkich działań, jakie podjął. Spodziewam się, że w pełni zrozumie popełnione błędy i ufam, że podejmie właściwe kroki jednające go z Miłosiernym Bogiem i ludźmi, z którymi i dla których pracował”.
Odnosząc się do wieku nowego proboszcza, ks. bp Mering zacytował odpowiedni wyjątek z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza, po czym stwierdził, że Tymoteusz „był młodym człowiekiem i na dodatek słabego zdrowia, a placówka mu powierzona – wyjątkowo trudna. Apostoł był świadom, jak trudne daje mu zadanie. Uczył go, by karmił wiernych słowami wiary i dobrej nauki, zalecał ćwiczenie się w pobożności i złożenie nadziei w Bogu żywym. Warto, drogi Księże Proboszczu, przypomnieć sobie nieśmiertelne wskazówki Apostoła Narodów”. I tu przytoczył za św. Pawłem: „Niechaj nikt lekceważy twego młodego wieku, lecz bądź wzorem dla wiernych w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości (…). To bowiem czyniąc, i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają” (12, 12 i 16). Wiernych, zwłaszcza parafian, ksiądz biskup zapewnił, że ks. Michał Krygier jest dobrze przygotowanym do pełnienia urzędu, sprawnym i gorliwym duszpasterzem. Na zakończenie homilii, powierzając mu „skarb diecezji i jej chlubę”, czyli kościół katedralny przesycony wiarą i modlitwą wiernych, gdzie Krzyża Tumskiego króluje nasz Zbawiciel, skąd Chrystus Pan woła do serca człowieka, gdzie rodzą się nowi diakoni, prezbiterzy i biskupi, czcigodny ksiądz biskup zapewnił ks. Krygiera o swej przychylności i „serdecznym błogosławieństwie w Panu”.
Prośmy dobrego Boga, aby wspierał i umacniał ks. Michała Krygiera w dalszym życiu duchownym. Módlmy się, by służył owocnie Kościołowi, dla wspólnoty wiernych był przewodnikiem w modlitwie, przyjacielem cierpiących, wsparciem dla starszych i opuszczonych, dobrym aniołem dla poszukujących drogi.